آینده ام را روشن می بینم *اسلام انصاری فر

البته پدر که نویسنده و کارگردان باشد، آن وقت خلق و خوی طبعش در نهاد فرزند نیز رخنه خواهد کرد و اینگونه می شود که «اهورا خدارحمی» بازیگر نونهال ایلامی که ۱۲ سال دارد و در مقطع ششم دبستان مشغول تحصیل علم و دانش است، به افتخارات خوب و ارزنده ای دست پیدا می کند و همچنان در این مسیر قدم برمی دارد.

«اهورا» جدی تر از آن است که بتوان تصور کرد. او مثل یک بازیگر بزرگ و مشهور راه می رود، حرف می زند و  جایزه می گیرد.

موضوعات جدی و شاد برای این بازیگر آینده دار در اولویت بازیگری اش هستند و دوست دارد مردم بازی اش را دوست داشته باشند و با  این دوست داشتن برای دلش قلعه ای از جنس امید ساخته‌ است.

او اوضاع تئاتر ایلام را بسیار عالی و آینده درخشانی را  برای این رشته می بیند، البته آن هم در صورتی که به بازیگران نونهال و  نوجوان ها اهمیت بیشتری بدهند، بیشتر قبولشان داشته باشند و به آنها بها بدهند.

«اهورا» کارش را از «خانواده» شروع کرده و دوستشان دارد و در ادامه هم سرکار خانم «زهرا چراغی»، استاد «مصطفی کلیوندی» و استاد «سعید خیر اللهی» را الگوی هنری اش قرار داده است.

به غیر از تئاتر اولویت اصلی اش درس خواندن و بعد موسیقی و یاد گرفتن یک ساز ایرانی است.

«اهورا»  بیشتر رمان هایی که مربوط به سن خودش باشد را مطالعه می کند.

او در بازیگری آینده ای روشن و امیدوار برای خود در ذهن پویا و سیالش ترسیم کرده است.

انتظار این نونهال مستعد از مسئولان  این است که به نوجوان ها و جوانان اهمیت بیشتری بدهند و کلاس های بازیگری با حضور استاد های برجسته استانی و کشوری برگزار کنند.

«اهورا» با آرزوی همیشگی سلامتی برای همه ی مریض ها، امیدوار است که موفقیت بیشتری در رشته بازیگری داشته باشد.

نام «اهورا خدارحمی» را به خاطر بسپارید./اسلام انصاری فر