سخنان دکتر سارا فلاحی و آمار و آرقامهای استانداری ایلام بیانگر کدام واقعیت است…

امروزه در عصری واقع هستیم که برای مخاطبین با ابزارهای تحلیلی و رسانه‌ای ارتباط جمعی و فضای مجازی آخرین اطلاعات لازم (مقایسه‌ای، تاریخی، آماری و تحلیلی) امری دم دستی است. باز شاهدیم که متولیان تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری استان در بیان و ارائه عملکردشان و ابراز نظر درحوزه مسئولیت و مشکلات جامعه هدف دچار تعارض در گفتار و تناقض در کردارند.

چندی پیش نماینده فرهیخته حوزه شمالی سرکار خانم دکتر فلاحی در سخنان پیش از دستور، خطابه‌ی رسا بیان فرمودند. در این نطق ضمن نقد دولتمردان سطوح مختلف، به ارائه آمار و اطلاعاتی درخصوص استان (شرایط محرومیت و مظلومیت ایلام) و نقد عملکرد مسئولین (کشوری و استانی) مسبوق و شیوه گفتمان بهنگام بازدید آنان (گرفتن عکس یادگاری) در استان و عدم نتیجه وابتر ماندن عملکردشان آحاد مردم استان دیده و شنیدند! از طرفی شاهد گزارش نشست بالاترین رکن اجرایی (استانداری) در شورایی برنامه‌ریزی و ستاد اقتصاد مقاومتی (یکم مرداد) بودیم. واقعاً این گونه تحلیل متفاوت وگاها متناقض بین متولیان امر پارلمانی(نماینده) و مقام اجرایی (استانداری) آستانه صبر و تحمل عوام وخواص استان را از این همه گفتار درمانی متولیان و مسئولان اجرایی را به تنگ میآورد.

از یک طرف، راس تصمیم گیری استانی در میزگردهای متعدد در فرصت‌های مختلف شرح مثنوی دوصد گفتارشان، در بودجه ریزی و طرح تفصیلی و توزیع اعتبارات و سرمایه‌گذاری کهکشانی ازجمله تخصیص بودجه سرمایه گذاری حدودا (۴۹ هزار میلیارد تومان) مغز انسان را هک می کند، که این بودجه کجا، چگونه، فرایند و نتیجه آن چه بوده است!؟

مسئولان که به قول صاحب نظر اقتصادی”آلفرد ساوی” نه ماهیگیری (اشتغالزایی) را به جامعه هدف مردم (جوانان جویای کار) این سامان یاد داده‌ و نه اندک اندک دست فتاده را گرفتند! نه حداقل ماهی (سبد غذایی) را برای معیشت و نیاز روزمره آنان تامین نمودند.

مردمی که امروز سبد تغذیه شان خالی شده و اگر حداقل قوت لایموت(نان) را از آنان فعلا بخاطر ارزان بودنشان بگیریم، همچنین آب خدادادی و هوای آزاد راهم با این اوضاع کرونایی (دستاورد چینی) از آنان دریغ نمایم چه بر سر آنان خواهد رفت!

انگار فریاد به جایی نرسیده! سرکار خانم دکتر فلاحی، در سطح کشور وخاصتر استان، در ابتدایی کار بخاطر مردمی بودنش، و عدم فاصله از موکلان! هنوز حرفایش رنگ و بویی بالادستی نگرفته است. امید آن داریم نماینده مکرم برهمین عهد و پیمانی که با مردم بسته اند، بمانند! هوای خوش تهران و وضع بی‌مثالش! وی را متاثر نسازد! سخنان این شیر زن و رجال ماندش، بیش از هر کسی و بهتر از هر نماینده ادوار گذشته، شنیدنی، گفتنی و ماندنی است.

هر چند دیگر نمایندگان قبلی در گذر زمان آمدند و رفتند، اما چیزی را بیادگار نگاشتند، هر چند بعضیا حیفی و میلی از برای خودی‌ها نمودند ولاغیر و آثار ما تاخر انتصاباتشان هنوز هم بر گرده احاد محروم منطقه و استان سنگینی می‌نماید! و چیزی برای غیر خودی (عامه) به جا نگذاشتند!. بسی گفتنی، اینست همه میدانیم داستان زندگی ما (انسانها) تاریخ انقضا دارد، اما بعضی مقام و ماوا انتصابی را خوان یغما و ملک پدری برای همه ازمنه و امکنه می‌دانند. بسی نارواتر درحالی که این دیار (استان) بعنوان پیشانی تاریخ سرزمینمان (ایران) و محل برخورد تمدن ها و تخاصم های تاریخی در همه عصار بوده است وآخرین آن، جنگ تحمیلی(دفاع مقدس) در مقابل هجوم نظام بعثی عراق و بعبارتی جنگ احزاب گونه‌ای (غربی و عربی و عبری) علیه کشورمان می‌توان نامبرد. آنانی که سنشان اقتضا می‌نمایید میدانند، این خطه (استان) از نخستین های هجوم اغیار (بعثی) بوده و میدان دربدری مردم شهری و روستایی و پناه بردن قاطبه این دیار در شکاف کوه ها و لابلای دره ها در شرایط طاقت فرسا، سوز سرما و عطش گرما، دوران دفاع مقدس برای کوچک و بزرگ این سامان بوده است.

خیلی از اصل و موضوع و مسئله مطروحه فاصله نگیریم، این موضوع قابل طرح هست که چرا دکتر فلاحی با طرح دعوی و عنوان مسائلی لاینحل مانده به شرح مصائب مزمن استان اشاره می‌نماید.!

نماینده شجاع، با شهامت در خطبه آتشین به طرح ناکارآمدی مسئولین امر (اجرایی) در خدمت به موکلان در سطح ملی و منطقه‌ای ورود و با زیر سوال بردن آنان پرداخته است.

ایشان با صدای رسا داشته‌ها و سرمایه‌های استانی را به شرح ذیل بر می شمارد؛ وجود ذخایر گازی (۱۱درصدی)، ذخایر نفتی (۴ درصدی)، میزان ذخایر (۹۵ درصدی) در حوزه غرب کشور، شرایط استراتژیکی استان به عنوان دروازه مدیترانه و عتبات عالیات، مرز بین المللی به طول ۴۳۰ کیلومتر را نام می‌برد.

وی در ادامه به طرح کمبودها، دلایل و شرح و تفسیر پیشرو پرداخته است. از جمله محرومیت ازحداقلی‌ها زیربنایی مانند راه آهن و بزرگراه آزاد نام می‌برند.

شور بختانه به تعویق افتادن و جاماندن منتخب (نماینده)، در حوزه جنوب استان از دیگر دردهای مزمن و مکرر رکود تحول استان، را در این برهه می‌توان نام برد. اما صدای رسای خانم دکتر فلاحی، در طرح مسایل و مشکلاتی استان از جمله، «فقدان بیمارستان در شهرستانهای (هلیلان، سیروان، بدر)، فقدان زیرساختهای شهری در کل استان، فقدان اعتبار برای سد چناره، عدم اعتبار برای تونل کبیرکوه، فراموشی پتروشیمی دهلران…》هرکدام رونمایی سرانگشتی از محرومیت‌های تاریخ مقدر (تحمیلی) این استان بوده است.

ایشان در نقد حدیث تکراری حضور مسئولین در استان ایلام و دریغ از عمل چنین تحلیل می‌نمایند…”مسئولان کشوری در هنگام حضور در ایلام وعده داده و عکس یادگاری می‌گیرند، ولی در تهران خلف وعده عمل می‌نمایند! ایلام را قهرمان می‌نامند ولی در ردیف بودجه مورد بی‌مهری قرار می‌دهد…”

درصحنه دیگر بالاترین مقام سیاسی استان و متولیان استانداری در یکم مرداد (سال ۹۹) در نشست مشترک شورای برنامه‌ریزی “ستاد اقتصادمقاومتی” از طرح سرمایه گذاری (۴۹ هزار میلیاردی تومانی) و فرایند سرمایه گذاری در طی سه سال اخیر دم می زنند که در ادامه حتی نوید تحقق اعتبار(۳۰ هزار میلیارد تومانی) دیگر طرح‌ها و پروژه آماده افتتاح (۲۷هزار هکتاری آبیاری اراضی شهرستانهای خاص!) و شروع به کار را نیز جهت اطلاع عموم رونمایی می‌نماید!!

در این شیوه بودجه ریزی و جذب اعتبارات ملی و توزیع آن، آنچه که در رسانه و جراید استانی بزعم ما قابل دریافت هست، بیشتر آمارهایی بنام عملیات اجرایی (در حال اجرا) را استنباط نموده‌ایم. لذا کمتر سخنی از بهره‌برداری (اتمام طرح) و برخورداری از مواحب اجرایی (بهینه) در این طرح‌ها دریافت کرده‌ایم.

خواسته‌ها و مطالبات مردمی، تکراری و معطل شده《سد چناره، سد سیکان، اتصال ریلی استان به کشور، پتروشیمی دهلران، پروژه الفین، پارک ملی پروپیلن، آزاد‌ راه پل زال- مورموری، تونل کبیرکوه، جاده قاضی خان، احداث پل اصلی گاومیشان، حل اساسی جاده همیشه درحال ریزش آبدانان- ملکشاهی، پروژه اصلاح و توسعه ورودی‌های شرقی (پلدختر) و غربی (ایلام) در شهرستان دره شهر، اصلاح نقاط حادثه خیز ملکشاهی، میش خاص، راه ارتباطی آبدانان، دهلران – خوزستان، راه ارتباطی زرین آباد – دهلران و خیلی دیگر شوارع درون و برون استانی…》در طی چند سال گذشته بیان کننده و نشان دهنده عمل و اجرا و حکایت از فقدان چابکی! و فعل خواستن اما نتوانستن متولیان امر حداقل در یک دهه اخیر استان است! سیاست‌ های اعلامی اما ناتوان درمیدان، بقولی مبتنی بر حال دل مردم (ضرب‌المثل تکراری)، نسبت به مسئولین استانی و شهرستانی اینست که “دو صد گفتار چو نیم کردار نیست!”

نقدی دیگر که بر گفته های اعلامی متولیان امر تحلیل و کاهش میزان بیکاری استان می باشد بواقع باید گفت؛ هر دم ازین باغ بری میرسد تازه تر از تازه تری میرسد! تحلیل کاهش میزان بیکاری استان از رتبه سی ام (۳۰) این استان در سال ۹۱ با نرخ (۱۷/۲درصد ) به رتبه سوم (۳) کشوری و کاهش میزان و نرخ بیکاری در بهار ۹۹ به (۶/۵ درصد) و ارتقا جایگاه استان رتبه سوم در کشور می باشد.

ارائه آمار و ارقام در این زمینه بیش از آنکه با واقعیت میدانی تطابق داشته باشد نوعی فرمول بندی و بازی با کلمات است! چرا در روش و برآورد روی کاغذ و بعبارتی دو ساعت کار در هفته نمی‌تواند منتج به اشتغال (درآمد) برای طبقات میانی و پایین جامعه تلقی کرد! از خود بپرسیم کارگر یدی و روز مزد با پذیرش یکروز کار (۸ساعت کار) در هفته می‌توان شاغل نامید و قوت لایموتش را تامین نمایند! همچنین کاهش مشارکت (تقاضا) کار مبنای صحیح برای کاهش نرخ بیکاری در استان نمی باشد! پس با این گفتمان خار سر دیوار برای مخاطبین و مردم نباشیم! از طرفی صرف دادن وام تحت عنوان کارگاه های کوچک زود بازده و تزریق پول و عدم نظارت بر شکل گیری فعالیت مصوب به توسعه اقتصادی در استان و خاصتر اشتغال پایدار نمی‌گردد. با اینگونه نگرش بطریقی همه سرکاریم!!

در این ایام “هفت بیجار کرونایی” آنهایی که هم شاغل بوده (خدماتی، صنعتی، کشاورزی…) نیز به خاطر جان، از نان خودشان گذشتند. حال بسیار جای تعجب دارد، استان از مقام سی ام (سال ۹۱) به مقام سوم (سال ۹۹) کاهش بیکاری در سطح کشور ارتقا پیدا کرده است!!

در آخر نمی‌دانم دلتنگی‌ها و فریادهای در گلو مانده نماینده منتخب حوزه شمالی سرکار خانم دکتر فلاحی را باور کنیم!؟ یا آمار و ارقام‌ها و هزینه‌های سرمایه گذاری کهکشانی ولی ابتر مانده دولتمردان اجرایی و تدبیر و امید استان را بپذیریم! قضاوت را به شما مردم فهیم بویژه اهل نظر و تحلیل استان واگذار می‌نماییم!!