چرا سیاه‌نمایی جایگزین واقع‌نمایی شد؟

بررسی نه چندان دقیق و اکتفا به مشاهدات میدانی در شبکه های اجتماعی و کانال های خبری نشان می دهد که عمده خبرها و مطالب منتشر شده از ایران خبرهای منفی، کاستی ها، مرگ ومیر و ناتوانی هاست و بیشینه تحلیل ها هم درصدد اشتباه نشان دادن تمام تصمیمات و اقدامات مسوولان و حتی مردم است. در بررسی تریبون های این سیاه نمایی دوگروه با دو انگیزه مختلف شناسایی می شوند؛ گروه نخست دشمنان جمهوری اسلامی در خارج از مرزها هستند که تریبون های آن ها شبکه های متنوع فارسی زبان خارج از ایران است و گروه دوم مخالفان سرسخت دولت در داخل مرزها هستند که از توییت های شبکه های اجتماعی تا پخش زنده صداوسیما را برای هجمه به دولت در اختیار دارند.

انتقاد از این میزان سیاه نمایی قطعا به معنای نادیده گرفتن سختی های موجود در زندگی مردم و اداره کشور نیست. اما واقعیت این است که ایران نیز مانند همه کشورهای جهان و منطقه طی چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در حوزه‌های مختلف پیشرفت‌های بزرگی به دست آورده و با وجود تحمیل ۸ سال جنگ نابرابر از سوی دیکتاتور عراق، بیش از سه دهه تحریم‌های اقتصادی از سوی آمریکا و اروپا و تهدیدات و هراس افکنی‌های ماهانه و حتی روزانه سعی کرده است تا حد توان برای مردم کشور زندگی قابل قبولی به وجود آورد. شرایط در یک دهه اخیر هم به واسطه تحریم های خارجی و موانع داخلی بسیار سخت تر شده و بیشینه بار این سختی ها بر دوش مردم ایران بوده است.

بسیاری از شاخص ها در کشور از موقعیت مطلوب و حتی حداقلی خود فاصله دارند و کاستی ها افزایش یافته، معیشت مردم در تنگنای شدیدی قرار دارد و هیچ عقل سلیمی منکر کاستی‌های هیچ نظام و دولتی نیست. این واقعیات غیرقابل انکار یک روی سکه بوده و انعکاس آن ها واقع نمایی موردنیاز کشور است؛ سوی دیگر این سکه اما روایت سراسر منفی از تمام آن چیزی است که به ایران مربوط می شود. اینکه چرا کاستی‌ها و اشتباهات در ایران بسیار درشت‌تر و بزرگ‌تر از سایر نقاط جهان برجسته شده، به خط نخست خبری دنیا تبدیل شده و ساعت‌ها و روزها درباره آن برنامه‌های صوتی و تصویری ساخته می‌شود، علامت سوال بزرگی است و این ابهام زمانی پررنگ تر می‌شود که چشم بر هرنوع پیشرفت در ایران بسته می‌شود، اقدامات نادیده گرفته شده و نقاط و نکات مثبت به منفی تبدیل می‌شود.

در حوزه اقتصاد و سیاست، جامعه و فرهنگ، دیپلماسی و حتی امور زندگی روزمره مردم ایران سمت و سوی خبرها و تحلیل ها به تعبیر رهبر انقلاب خواندن آیه یاس است. در چنین شرایطی حفظ اعتماد و امید مردم به تصمیمات مسوولان و آینده کشور دشوارتر از همیشه به نظر می رسد. به دلیل همین دشواری است که هم رهبر معظم انقلاب و هم اعضای هیات دولت در هر سخنرانی نسبت به این میزان سیاه نمایی هشدار می دهند. رهبر انقلاب اسلامی در سخنرانی نوروزی خود با اشاره به سوء‌استفاده و منفی‌بافی برخی‌ها با بزرگنمایی مشکلات موجود به خصوص در فضای مجازی وتبلیغات خارجی دشمنان گفتند: برخی آیه یأس می‌خوانند و راه را بن‌بست نشان می‌دهند اما اصلاً این‌طور نیست و ایران می‌تواند با استفاده از ظرفیت‌های مختلف داخلی از شکوفاترین اقتصادهای منطقه و حتی جهان باشد. «اسحاق جهانگیری» معاون اول رییس جمهوری هم روز دوشنبه در بازدید از مناطق زلزله زده سی سخت از اینکه عده ای در کشور عادت کرده اند همه چیز را تیره و تار نشان دهند؛ انتقاد کرد.

رسانه های پترودلاری؛ تریبون های سیاه نمایی

سال هاست که رسانه‌های فارسی زبان خارج از ایران با شایعه پراکنی به نام خبر و تحلیل‌های دروغ، سعی دارند مخاطبان عمدتا ایرانی خود را نسبت به وضعیت کشور، اقدامات مسوولان و آینده جامعه دچار تردید و بدبینی کنند. گردانندگان شناس و ناشناس این شبکه ها به این یقین رسیده اند که با تسلیحات جنگی و زاردخانه های مملو از اسلحه نمی توانند ایران را نابود کنند و مهمترین و کارآمدترین سلاح را برای شکست انقلاب مردم ایران ناامید سازی آن‌ها از شرایط کشور و اعتمادزدایی از مسوولان یافته اند.

هیچ یک از رسانه‌های فارسی زبان خارج از ایران، مدیریت کرونا در ایران را علی‌رغم تمام کاستی ها یا تامین اقلام ضروری و غذایی با وجود تحریم های اقتصادی و کاهش شدید صادرات نفت، یا تلاش خستگی‌ناپذیر در مسیر نابودی تروریسم در منطقه یا همراهی مردم با نظام در برهه‌های سخت یا برگزاری چهار دهه انتخابات یا تعداد دانشگاهی‌ها و تحصیل کردگان ایران را نمی‌بینند.

هیچ یک از تحلیلگران رسانه‌های فارسی زبان خارج از ایران به موضوع تحریم‌های کمرشکن آمریکا علیه مردم ایران اشاره‌ای نکرده و عامدانه بر دلیل واقعی مشکلات اقتصادی ایران چشم می‌بندند. اما ریشه چشم بستن بر روی همه واقعیت ها و وارونه جلوه دادن آن در تقلای ناتمام آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی حاشیه نشین های خلیج فارس در مسیر نابودی جمهوری اسلامی است.

در راستای این تقلا، پترودلارهای هنگفتی در رسانه های لندن نشین به تیتر و توییت و تصویر و تحلیل، تبدیل می شود تا ایران، کشوری مفلوک و مردمی منفعل به تصویر کشیده شود.

رقابت سیاسی انگیزه سیاه نمایان داخلی

اگر هدف مشخص و البته مشهود خارج نشینان فارسی زبان در سیاه نمایی از کشور، نابودی ایران است، انگیزه تضعیف کنندگان داخلی دولت، تنها پیگیری رقابت های انتخاباتی و سیاسی ارزیابی می شود. گروهی با تداوم رویه اهانت به رییس جمهوری، کم رنگ جلوه دادن فعالیت ها و اقدامات دولت، وارونه نمایی از تصمیمات کابینه و نادیده گیری شرایطی که کشور در آن قرار دارد؛ گرچه درپی تسکین درد شکست انتخاباتی جناح خود هستند اما ناخواسته مصداق مَثَل آب ریختن در آسیاب دشمن شده اند. شماری از مخالفان به گونه ای شمشیر انتقاد و توهین و تحریف علیه دولت را به ویژه در سال گذشته از رو بستند که در برهه هایی احساس می شد، تهدید به اعدام و تهمت علیه دشمنی خارجی است نه رییس جمهور قانونی کشور که پشتوانه رای ۲۶ میلیونی را داراست. کابوس سازی از شرایط کشور، نادیده انگاری دستاوردها، طرح مباحث تشویش زا، شایعه‌سازی درباره اقدامات، نسبت های خلاف قانون به دولتمردان، سیاه نمایی مطلق از کشور به بهانه ناکارآمد جلوه دادن دولت تدبیر و امید، همه در زمره همان آیه یاس خواندن مورد اشاره رهبری است آفتی که در نهایت نه دولت تدبیر و امید بلکه کلیت کشور را با خطر کاهش اعتماد مردمی روبرو می‌کند.

مردم در آستانه سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیازمند امیدی برای حضور در پای صندوق های رای هستند حال آنکه گروهی بی توجه به چنین ضرورت و نیازی، علیه تمام دستاوردهای متعلق به کشور که دولت یازدهم و دوازدهم در ایجاد آن ها نقش داشته، در مسیر مخالف این نیاز حرکت می کنند و ناخواسته در مسیر طرح دشمن قرار می گیرند. عادت به سیاه نمایی اگر در روان و باور عمومی جامعه نهادینه شود؛ دولت یا دولت های آینده هم از اثرات مخرب و آسیب های آن در امان نخواهند ماند و این در روزها و هفته های منتهی به انتخابات که بازار انتقاد از قوه مجریه داغ خواهد شد؛ اهمیت بیشتری می یابد.

مخالفان دولت باید از تجربه انتخابات مجلس یازدهم درس عبرت بگیرند؛ انتخاباتی که با سیاه نمایی از دستاوردهای دولت و نه اعلام برنامه های کاندیداها انجام شد و نتیجه آن کاهش مشارکت مردم بود./ایرنا