بی نشان فرهنگ ورسانه، برای ما غریبه‌اید ازچه دَم می زنید؟! * خداداد ابراهیمی/ روزنامه نگار

درحالی که ازدیدگاه اندیشمندان، رسانه ها و تکنولوژی های ارتباطی در توسعه جامعه نقشی بی بدیل داشته‌ و حکم قلب جامعه را دارند که شریان های حیاتی از آن جاری می شود، اما متاسفانه نامزدهای انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری با مسامحه از کنار این مهم عبور کردند. در مناظره‌های تلویزیونی، غفلت‌ نامزدهای ریاست جمهوری از رسانه‌ها، شگفتی و اعتراض اهالی رسانه را برانگیخت تا آنجا که پدرام پاک آیین نماینده مدیران مسئول در هیات نظارت برمطبوعات در راستای تحقق مطالبه صنفی اهالی رسانه‌های کشور با تلنگری به نامزدها در توئیتی نوشت:

“رونق رسانه ها برای اداره کشور حیاتی است. کاش نامزدهای انتخابات ۱۴۰۰ که از این ظرفیت در رقابت ها بهره می برند، در مناظره سوم راهکار خود را برای تامین چرخه مالی رسانه های بخش خصوصی و جلوگیری از تعطیلی یک به یک آنها بگویند.”

درهمین راستا بررسی‌ها و پژوهش‌های رسانه‌ای نشان می دهد که همواره مقوله‌ی فرهنگ و رسانه کمتر از سایر موضوعات در کانون توجه دولتیان و مسئولان ارشد کشور بوده است.شاهد مثال این پژوهش را می توان در مناظره‌های انتخابات و در ادعاهای دهان پرکن کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، یادآور شویم؛

نامزدها در مناظره‌های تلویزیونی به نحو پر رنگی مدعی احیای زیر ساخت‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بودند اما در مبحث فرهنگ و رسانه نه تنها “ادعا” بلکه حتی “ادا”ی توسعه فرهنگ و رسانه را از خود بروز نداد‌ند.انتظار می‌رفت در کنار حمله‌ها و هجمه‌های غیراخلاقی به رقبای انتخاباتی خود، اندکی هم ژست فرهنگ‌مداری و رسانه‌محوری می گرفتند و به دغدغه‌ها و مشکلات حوزه‌ی فرهنگ و رسانه اشاره‌‌ای می کردند؛ آن‌هم در شرایطی که فعالان این عرصه در بحران کرونا، روزهای سخت وتلخی را تجربه می کنند. تا آنجا که اغلب مطبوعات محلی با مرگ خاموش خود، به تدریج از سپهر رسانه‌ای کشور محو شدند. دریغ که این آقایان فراموش کرده‌اند منهای فرهنگ، انبساط و توسعه‌ اقتصادی محقق نخواهد شد و بی مدد رسانه، “پل ارتباطی” مردم و حاکمیت فاقد معناست و صدای کسی شنیده نخواهد شد حتی صدای خود نامزدها…

آقایان ما معنی شعارها و سیاسیکاری هایتان را متوجه نمی شویم. اما همین‌قدر متوجه هستیم که رسانه‌ها به عنوان پیشقراولان “سوت زنی” و افشاگری فسادها، همواره خطرپذیری را به جان خریده‌اند تا شفافیت را عنیت بخشند.لذا چنانچه طرح وبرنامه‌هایتان نسبت به رسانه بی اعتنا و از فرهنگ تهی باشد، مفهومی امید آفرین و نجات‌بخش نخواهد داشت. شما بدون نشان فرهنگ و رسانه، برای ما غریبه‌ای بیش نخواهید بود، از چه دَم می زنید؟!