کرونا، خطرناکتر از جنگ جهانی
جدال برسر برگزاری لیگ: سلامتی مهمتر است یا ورزش؟!
اگر صفحات تاریخ را مروری کوتاه کنیم، شاید بهجرئت بتوان گفت بعد از جنگ جهانی دوم چنین رفتاری در کره خاکی مشاهده نشده است. این که رفتارهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و البته ورزش چنین دچار دستخوش و دگرگونی شود. در این سالهایی که به یاد داریم، هیچگاه شاهد تعویق بازیهای مهمی مانند المپیک نبودهایم و به یاد نداریم بزرگترین رویداد ورزشی جهانی اینگونه به تعویق بیفتد. در این سالها به یاد نداریم تقویمهای ورزشی رقابتهای جهانی، فیفا دی ها و … دستخوش دگرگونی شوند و برگزاری مسابقات در سطح اول جهانی با تعویق یا تعطیلی مواجه شوند. اما امروز این اتفاق افتاده و باید بر اساس شرایط زمانی، بهترین و منطقیترین تصمیم را اتخاذ کرد تا مصیبتهای این ویروس ناهنجار بیش از پیش نشود.
سلامتی در اولویت است یا ورزش؟
ما همیشه از ورزش بهعنوان مقولهای برای رسیدن به زندگی بهتر و سلامتی جامعه سخن گفته و میگوییم و شاید امروز بهترین زمان برای اثبات این ادعا باشد.
کرونا یک ویروس ساده و شناخته شده نیست که بتوان با آن مقابله کرد. بلکه همچنان برای اهالی پزشکی بهعنوان عاملی نشناخته محسوب میشود و اثرات کوتاه و بلندمدت آن هنوز بر کسی شفاف و مشخص نیست. جهشهای این ویروس و رفتاری که از خود بروز میدهد نیز نشان میدهد یافتههای علمی بهجایی نرسیده و ما عملاً با یک دشمن پنهان، در تقابل و جنگ هستیم.
از سویی دیگر نباید فراموش کرد اثرات این ویروس روی قلب و ریه بسیار خطرناکتر است و این در افرادی که ورزش حرفهای میکنند، بهمراتب بدتر بوده و مخاطرات را افزایش میدهد.
کرونا چه بهصورت نهفته و آشکار، باعث کاهش تنفس میشود، یعنی فرد مبتلا نمیتواند اکسیژن لازم را به خون خود برساند و این در افرادی که ۹۰ دقیقه ورزش حرفهای مانند فوتبال میکنند، بسیار خطرناکتر و بدتر است و اثرات جبرانناپذیری به همراه دارد.
از سویی، رفتار ناشناخته این ویروس و از سویی دیگر، اثرات رفتار یا هر تصمیم اشتباه دستاندرکاران و مسئولان امر، غیرقابل بخشش است. اگر ورزشکاری به دلیل یک رفتار یا تصمیم اشتباه، جان خود را از دست بدهد چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ رفتار جامعه و واکنش اهالی ورزش در این میان چگونه است؟ مگر میشود تضمین داد هیچ بازیکنی ناقل ویروس نباشد و آن را به سایرین انتقال ندهد؟
اما فوتبال چه بخواهیم و چه نخواهیم به زندگی مردم گره خورده است. ورزش و فوتبال بخشی از زندگی اهالی زمین به شمار میرود و اثرات آن به حوزههای سیاسی، فرهنگی و هنری هم باز میگردد. در چنین شرایطی آیا بازهم باید جان مردم را فدای مصلحت امروز کرد؟
لیگ برگزار شود یا نشود؟
در این میان، دیدگاههای متفاوتی از سوی تیمها و مسئولان آنها اعلام و ارائه شده است؛ برخی به دلیل ترس از سقوط و برخی بابت نگرانی از عدم کسب سهمیه، نظرات متفاوتی ارائه کرده و هر روز نیز در مورد آن بحث و تبادلنظر میکنند. هر چند به نظر میرسد برخی فقط نوک بینی خود را میبینند و نگاهی به آیندهای بهتر ندارند.
در شرایطی که هر روز مسئولان، مردم را به ماندن در خانه تشویق و ترغیب میکنند، چطور میشود بازیهای لیگ را ادامه داد؟ فراموش نکنیم فقط مسئله به حضور بازیکنان در زمین بازی ختم نمیشود، بلکه عوامل اجرایی، نیروهای پرتلاش رسانهای و خبری، دستاندرکاران برگزاری و عوامل دیگر نیز در این ماجرا دخیل بوده و بر حسب وظیفه ذاتی خود باید در رقابتها حضوری فعال و نزدیک داشته باشند که این امر، دامنه خطر را بیش از پیش افزایش میدهد. امروز مسئله مهم و اول، سلامتی مردم و جامعه است و نباید آن را فراموش کرد.
تمرینات خانگی جوابگو نیست، مصدومیتهایی که باید جدی گرفته شود
همه دستاندرکاران باشگاهها از تمرینات خانگی بازیکنان خود خبر داده و از آمادگی آنها صحبت به میان میآورند، اما فراموش نکنیم هیچ تمرینی، جای تمرینهای گروهی در زمینهای چمن، تحت نظر مربیان و کادر فنی را نخواهد گرفت و بهجرئت میتوان گفت کلیت فوتبال ما از آن آمادگی قبلی خود به دور است. بدون شک اگر زمانی برای شروع لیگ اعلام شود، حدود ۶ هفته باید به باشگاهها فرصت داد تا تمرینات بدنسازی خود را دوباره آغاز کنند و باید امیدوار بود در این شرایط، مصدومیتهای جدیدی را شاهد نباشیم.
از سویی دیگر، زمان کم باقی مانده تا شروع فصل آینده لیگ نیز بر این مشکلات اضافه خواهد کرد و باید دید برای استراحت و بازگشت بازیکنان به شرایط مطلوب و آماده چه تدابیری اتخاذ خواهد شد؟
لیگ تعطیل شود و تیمی هم سقوط نکند
کرونا در جهان شرایطی را رقم زده که نمیتوان از آن فرار کرد و شاید بهترین راهکار، تطبیق خودمان با این وضعیت است. با آنچه در این مدت از سوی بسیاری از کارشناسان و دستاندکاران ورزش و البته علم پزشکی شنیده و خواندهایم، به نظر میرسد بهترین کار، تعطیلی لیگ و معرفی صدرنشین فعلی بهعنوان قهرمان است. تیمهای بالای جدولی نیز از هم اکنون خود را دارای کسب سهمیه ببینند و در مورد تیمهای سقوط کننده نیز تصمیمی گرفته نشود. سال بعد را با حضور ۱۸ تیم برگزار کنیم، یعنی دو تیم راه یافته از لیگ یک را به جمع تیمهای لیگ برتری اضافه کنیم و از هم اکنون اعلام کنیم در فصل آینده، ۴ تیم سقوط خواهند کرد. فراموش نکنیم این مسئله شاید تبعات یا مقاومتهایی را به همراه داشته باشد، اما شرایط امروز ما کمتر از شرایط روزهایی که جنگ را تجربه کردهایم، نیست و اولویت باید سلامتی و جان مردمی باشد که زندگی آنها با ورزش عجین شده است.
این که گفته میشود فوتبال را به شهرهای سفید یا کم خطر منتقل کنیم، به نظر نمیرسد تصمیم درستی باشد، چرا که همانطور که اشاره شد، هیچ تضمینی برای عدم انتقال ویروس نیست. فراموش نکنیم دوره پنهان ۱۴ روزه این ویروس برای همه هست و شاید من و شما نیز امروز، ناقل بوده و خودمان بیخبر باشیم.
گفتنی است وزیر ورزش و جوانان هم در آخرین اظهارنظر خود در مورد زمان بازیهای لیگ اعلام کرده است در خصوص فوتبال بهطور ویژه با وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی صحبت کرده و به این نتیجه رسیدیم که این امکان در حال حاضر وجود ندارد که زمان شروع لیگ برتر را اعلام کنیم. او همچنین گفته تصمیمگیری در این خصوص به زمانی مابین ٢٠ تا ٢۵ اردیبهشتماه موکول شده و هیچ مسئولی در شرایط کنونی، نمیتواند زمان آغاز مسابقات را اعلام کند.
با این شرایط، بهتر است تصمیمی درست بگیریم هر چند این تصمیم سخت و هزینهبر باشد. فراموش نکنیم روزهای تلخی که بعد از درگذشت عزیزانی چون هادی نوروزی، مهرداد اولادی و … را تجربه کردهایم و بیاییم یک بار برای همیشه شده جلوی اتفاقات بد را زودتر از آنچه باید بگیریم، بگیریم./ایرناپلاس- امین صانعی
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰