خیرالهی، رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی استان ایلام: امید از زمانی شروع می شود که ما اعتبار خود را داشته باشیم

گروه رسانه ای ندای زاگرس – حوزه هنری یکی از حوزه های مهم در عرصه ی شکوفایی هنر و امیدبخشی و امیدآفرینی برای هنرمندان به شمار می رود.

امروز که یک هنرمند به قولی خاک صحنه خورده در جایگاه ریاست این حوزه فعالیت می کند، هنرمندان رشته های هنری با نگاهی امیدوارانه به آینده چشم دوخته اند.
برگزاری جشنواره شعر منطقه ای مهم ترین تیتر خبری گفتگو با سعید خیرالهی بود که در حاشیه جام رسانه امید به حضورش رسیدیم.
سعید خیرالهی از هنرمندان پرافتخار استان و مدیر حوزه هنری انقلاب اسلامی استان ایلام در گفتگویی صمیمی با گروه رسانه ای ندای زاگرس گفت: همزمان که سعید خیرالهی هستم، هنرمند تئاتر هم هستم.
خیرالهی با بیان این که در شروع کار چند ماه اولیه سعی کردم هیچ کاری نکنم، چون بعضی مواقع کار کردن خودش اشتباه است، افزود: این که چه کاری انجام بدهی باید بمانی صبور باشی، تحقیق و پژوهش کنی، آسیب شناسی کنی.
رئیس حوزه هنری استان در ادامه با اشاره به این که بعضی چیزها را علی رغم میل باطنی مجبور شدیم تعطیل کنیم، تصریح کرد: بعضی چیزها مثل یک زمین کشاورزی نیاز به استراحت برای رویش جدید دارند.
ایشان افزود: الان کارهایی را که من دیدم این بود که در چه قسمت هایی آسیب داریم و چه قسمت هایی نقطه قوت است.
خیرالهی با بیان این که در حوزه شعر آسیب شناسی کردیم، اضافه کرد: فضای رسانه ای کاری کرده که یک نفر از یک کانال یا پیج خودش ارتباط مستقیم با مخاطبینش برقرار می کند و احتیاجی ندارد که در یک شب شعر یا یک نشست شعری ۵۰ نفره و ۱۰۰ نفره بیاید و می‌تواند کتابش را خودش چاپ کند.
این مسئول با اشاره به این اتفاق که در شعر افتاده، یادآور شد: ما سعی کردیم یک جشنواره منطقه‌ای را راه بندازیم که به امید خدا فراخوانش در حال آماده شدن هست
به اسم بلوط و نخل، یا نخل و بلوط!

خیرالهی در مورد نامگذاری جشنواره شعر منطقه ای گفت: نخل و بلوط به چه معناست، استان ما چند قومیت مختلف از جمله کورد و لر و عرب و لک دارد و معمولا متاسفانه از استان های همسایه تاثیر می‌پذیریم در صورتی که ما میتوتنیم خودمان تاثیر بگذاریم.
ایشان افزود: این جشنواره یک جشنواره جوان برای شاعران زیر ۳۰سال است.
خیرالهی با بیان این که دنبال یک رویش جدید هستیم، اضافه کرد: شعر منطقه ای با مرکزیت ایلام و حضور استان های کرمانشاه، کردستان، همدان و لرستان که به قولی کنار زاگرس هستند برگزار می شود.

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی استان خاطرنشان کرد: امید از زمانی شروع می شود که ما اعتبار و شخصیت خودمان را داشته باشیم، اگر ما وارد یک سالنی بشویم، احساس بکنیم یک نفر دوتا غذا جلویش هست و تو یک غذا هم نداری احساس ناامیدی و بی عدالتی میکنی و با خودت میگویی من چرا این شأن را نداشتم و چرا این اتفاق افتاد و چرا این ماجرا دارد پیش می‌رود و این ناعدالتی‌ ایجاد می‌کند.
خیرالهی تصریح کرد: ما سعی کردیم توی فضای مان برای بوم مان یک کار هایی بکنیم و در این راستا جشنواره ملی تئاتر خیابانی ۵۵ چوار را راه بندازیم.
ایشان افزود: من منظورم این نیست که مردم بیایند یک عزای عمومی اعلام کنند بلکه ما با افتخار داریم میگوییم در زمان جنگ ما رشادت کردیم، ماهم باید بگوییم کی هستیم، نمایش ها به جای این که توی چوار اجرا بشوند کنار ورزشگاه های ایلام اجرا می شوند و اصلا نمی‌خواهد این نمایشگاه بیاید ایلام و نمایش چوار برود توی رشت اجرا بشود.

خیرالهی اضافه کرد: وقتی اسم چوار در سایر استان ها برود این کم کم بعد خبری پیدا می‌کند. به فراخور جمعیت استانی استان ما قومیت های مختلفی دارد و حتی در یک روستا یک یا دوتا لهجه دارند. شهرستانها گم شدند و من خودم سعی کردم این بار در خود شهرستان ها جریان ایجاد کنم و حتی در روستاها هم این جریان برود.

رئیس حوزه هنری استان خاطرنشان کرد: برداشت من این است که برای هنرمند یا اهالی فرهنگ، رسانه یا کسی که توی حوزه ادبیات، حتی رزمنده‌‌ای که خاطراتش شنیده بشود احساس خوشایندی برایش دارد و امید از اینجا ایجاد می شود.

ایشان افزود: اگر آدمی احساس بکند یعنی ساده ترین شکل امید رو بخواهیم شاعرانه بگوییم چراغ های کنار یک جاده‌ هستند که ما داریم رد می شویم و هرجا که نوری میبینیم احساس خوشایندی داریم و این انتقال حس است.

خیرالهی افزود: اگر ساده‌ و مبتدیانه‌اش رو بگویم این است که خداوند به نور قسم خورده است. ما هر موقع یک لامپ روشن می شود صلوات می‌فرستیم و این صلوات برای ادیسون نیست بلکه برای نور است چون ما به نور اعتقاد داریم و نور اسم خداست و نور روشنایی است و تاریکی رو از بین می برد.
این مسئول اضافه کرد: اگه اینجا نوری نباشد سوت و کور و خاموش است و نور در واقع همان امید است.
خیرالهی با بیان این که حوزه هنری به ساختمان و به برج هنری اش و به برج و بارویش و به مدیرش نیست، تصریح‌کرد: حوزه هنری به هنرمندش است و هنرمند با خود نور دارد
به نظر من نور و امید یک معنی می دهند و اصل نیروی انسانی است. اگر هنرمند قدر ببیند حالش خوب است و هر جامعه ای که به هنرمندش احترام گذاشت و به اهالی فرهنگش احترام گذاشت آن جامعه، جامعه‌ای است که حالش خوب است.

ایشان یادآور شد: مقام معظم رهبری در ماه رمضان یک روزش را به شعرا اختصاص می دهد ، و شعرا را هم روی زمین نمی نشاند و شعرا مثل خودش روی صندلی کنار همدیگر و برابر می نشینند و این یعنی به هنرمند احترام می گذارد و این خیلی مهم است.

خیرالهی در پایان افزود: وقتی رهبر دارد به هنرمند احترام می گذارد، چرا در فضای مدیریت ما این اتفاق نمی افتد و چرا همین در ماه رمضان یا در طول سال اتفاق نمی افتد که اِن‌شاءالله اتفاق بیفتد.

#پیشرفت_ایران
#پیشرفت_ایلام
#جام_امید
#گروه_رسانه_ای_ندای_زاگرس