معضلی به نام سگ های ولگرد

نگاه اقتصاد

زندگی شهرنشینی در زمان حاضر. پر از دغدغه ها و مسائل جدید و چالش های جدی است که ما گاه و بیگاه با آنها سر و کار داریم. گاهی بدون توجه از کنار آنها رد می شویم و گاهی نیز خواه ناخواه ما را درگیر می کنند. گاهی هم نیازمند توجه شدید و رفع چالش می شویم.

یکی از مسائل کنونی که با زندگی شهرنشینی عجین شده و رو به عادی شدن می رود، وجود سگ ها در شهر و زیاد شدن آنها، در کوچه ها، خیابان ها، پارک ها و هر گوشه ی شهر می باشد. وجود آنها به خودی خود باعث آسیب نیست و معضل حساب نمی شود، اما گاهی مسائلی را با خود به همراه می آورند یا ایجاد می کنند که قطعاً مشکل آفرین می شود و نیازمند توجه جدی و پیگیری و احیانا حل مشکل دارد.

این حیوانات وفادار به انسان، به خاطر نداشتن مأوا و مکان درستی برای سکونت و ترد شدن توسط انسان ها، در سطح شهر رها شده اند. این روزها بیرون که میروی محال است با صحنه هایی چنین روبه رو نشوی که در آن سگی در حال به هم زدن زباله ها برای پیدا کردن غذاست، یا در کنار غذاخوری ها و جوی های آب و کانال ها در جست و جوی خوراکی هستند تا بتوانند خود را سیر کنند، گاهی هم به صورت دسته های دو یا سه عددی و یا بیشتر در حال حرکت هستند، و هر جا که نیاز پیدا کنند و در هر مکانی که باشد، به خصوص در مکان هایی مانند بوستان ها و فضاهای سبز، قضای حاجت می کنند همان گونه که طبیعت شان است. گاهی صحنه هایی از آنها دیده می شود که بسیار محزونت می کند!! همانند سگی که لنگ لنگان، با حرکات بسیار آرام و با احتیاط که حکایت از ترسی دارد که از انسان ها بر جانش افتاده از کنارت با دلهره عبور می کند و همین که از کنارت عبور کرد، از عقب با چشمانی ملتمس نگاهت می کند که نکند تعقیبش کنی و یا قصد آسیبی همانند بلایی که اکنون بر سر پایش افتاده، را به او داشته باشی. این صحنه همانقدر که تأسف بار است، دلهره آور نیز هست، چرا که این حیوان به خاطر صدمه، دچار عفونت و امراض دیگری نیز می شود و چون زباله گردی می کند، به راحتی ناقل بیماری می شود و چون از جانورانی مانند موش و گربه بزرگ جثه تر است، احتمال انتقال آلودگی را بیشتر می کند. این امر علاوه بر زجری است که حیوان بیچاره، هم به خاطر زخم برداشتن و هم به خاطر زباله گردی تحمل می کند. این صحنه ها و این پدیده، این روزها به معضلی تبدیل شده که اگر مورد توجه مسئولین امر قرار نگیرد، چه بسا به بحرانی تبدیل شود که حل کردنش در آن هنگام، ممکن است به سختی انجام شود.

حق این حیوان با وفا و مهربان بیش از این است که با اون این گونه رفتار کنیم، چرا که نه مثل موش ها موذی است و نه مانند گربه ها بی چشم و روست. باید تدبیری اندیشیده شود که نه حیوان بیچاره بیش از این با زحمت و سختی زندگی کند و نه انسان ها سهواً یا عمداً باعث آسیب رساندن به این حیوان مظلوم شوند./زهرا قاسمیان