با میراث عروس زاگرس مهربان باشیم *کورش سهرابی

زمانی که از هیاهوی زندگی شهری و استرس و فشارهای روزمره و دنیای مجازی و اخبار مثبت و منفی به ستوه می آییم،پناه بردن به محیطی آرام و عاری از صداهای گوشخراش و ناموزون و اعصاب خُرد کن و استراحت در سایۀ خنک و دلچسپ درختان بلوط؛از هر دارو و قرص مسکنی برایمان لذت بخش تر است.جایی که فقط نوای موزون و گوش نواز پرندگان و نسیم خنک درختان بلوط؛آن چنان مستمان می کند که گذر زمان را فراموش می کنیم.انبوه درختان بلوط و بنه و ارغوان و سایر درختان و گیاهان خودرو در جای جای استان ایلام؛زیباترین و بکرترین تفرجگاه ها را با حکمت پروردگار بی همتا به وجود آورده است.زمانی به اهمیت این نعمت های الهی و ارزش آن ها پی می بریم  که هنگام خروج از استان و ورود به دیگر استان ها؛تا چشم کار می کند خبری از درخت و سر سبزی نیست.اما به هر جای استان ایلام که سفر می کنیم؛جاذبه ها و طبیعت منحصر به فرد خود را دارد.اما دریغ از کمی قدرشناسی و احترام به این طبیعت و درختان انبوه که در طول صدها سال و از نسلی به نسل حاضر به یائگار مانده اند.علاوه بر فعالیت های عمرانی از قبیل راه سازی،اکتشافات مربوط به منابع نفتی و منابع زیر زمینی و….عده ا ی از مردم پس از آن که از سایۀ درختان استفاده می کنند به هنگام برگشت به شهر،با تبر و تیشه به جان درختان بی زبان می افتند و مبادرت به قطع شاخه های تر و خشک آن ها می کنند که این عمل نوعی قدر نشناسی و بی احترامی به طبیعت است.در اهمیت موضوع همین بس که  سرانۀ جنگل برای هر فرد ایلامی بیش از یک هکتار است و این می تواند دلیل خوبی برای حفظ و صیانت بیشتر جنگل توسط مردم باشد.

می دانیم که استان ایلام سرزمینی است که به دلیل داشتن جنگل های انبوه،مراتع زیبا و طبیعت هزار رنگ به”عروس زاگرس”معروف است، این زیبایی ها به دلیل داشتن آب و هوای پاک و وجود جنگل های بلوط و گونه های دیگر است که به عنوان تفرجگاه های بی نظیر ساکنان این دیار از آن استفاده بهینه می کنیم. علاوه بر زیبایی منحصر به فردی که این مناطق دارند،بسیاری از افراد گونه های گیاهی  و خوراکی و دارویی روییده در آن ها را در بازارهای استان به فروش می رسانند و به محل درآمدی برای آنان و خانواده هایشان تبدیل شده است.حفاظت از جنگل های استان نه تنها وظیفۀ همگانی است بلکه باید آحاد مختلف جامعه به عنوان مأمور منابع طبیعی از جنگل های استان محافظت کنند تا این زیبایی های خداوند در زمین برای نسل های آینده به یادگار بماند و همچنان ایلام را روز به روز زیباتر از گذشته کنند.همۀ ما بایستی این موضوع را در خود و دیگران و نزدیکانمان نهادینه کنیم که  جنگل های زیبای عروس زاگرس نعمتی گران بها است که هم از غلظت گرد و غبار می کاهند و هم زیبایی های منحصر به فردی به استان ایلام بخشیده اند.آیا از این کار لذت بخش تر هم سراغ داریم که پس از پایان تفریح در مناطق جنگلی استان و در این مقطع خشکسالی های پیاپی ، باقیماندۀ آبی که همراه داریم را در پای درختان بریزیم تا این که با تیشه و تبر به جانشان بیفتیم ؟و از همه مهم تر این که چرا به جای هرس کردن و قطع شاخه های آلوده به انگل مخور یا لورانتوس که به مرور زمان باعث خشکی و از بین رفتن درختان بلوط می شود؛شاخه های تازه جوانه زده را قطع می کنیم ؟درختان بلوط که بدون داشتن باغبان و محافظ در فصول مختلف سال برای مردم به بهترین مکان برای تفریح تبدیل شده اند باید قدردان این نعمات خداوند باشیم و پا به پای ماموران منابع طبیعی از آنان به خوبی محافظت کنیم و هر کدام از ما یک جنگلبان و دوستدار منابع طبیعی و محیط زیست بکرمان باشیم.