بزرگترین آرزویم لمس صحنه ی جشنواره فجر است ✍️اسلام انصاری فر

وقتی که می توانی از مرزهای کوچک عبور کنی‌ و از آن سو در جستجوی حس درونی ات به کاوش بپردازی، معنی اش این است که بزرگ شده ای و باید خودت را در دنیایی بزرگ به چالش بکشی.

دل و نگاهت که بزرگ باشد، کوچک هم اگر باشی، زود بزرگ می شوی و بزرگان برایت دست خواهند زد.
در کنار بزرگ بودن این هدف است که مسیر را به تو نشان خواهد داد و باید در پی اش گام برداشت تا گام به گام به سرانجام رسید.
زندگی صحنه ی یک فیلم بلند است و بسیاری از دل این فیلم پی به استعداد بازیگری شان می برند و حتی موفق می شوند که فیلم بسازند.
از روزی که طبع هنری اش را در خودش کشف کرد و به این نکته پی برد که حسی عجیب در دلش رو به فوران است، به دنبال آن عزمش را جزم کرد تا مسیر رویایش را در پیش بگیرد و در ۸ سالگی سر از صحنه تئاتر در آورد و همین جرقه کافی بود تا « علی علی اکبری» به دنیای بزرگتر و فراتر از بازیگری بیاندیشد و بعد از چند سال و کسب معلومات و تجربه راهش را به سمت فیلم سازی و کارگردانی تغییر داد.
این نوجوان پرتلاش و با آتیه که طبع شاعرانه ای هم دارد، اکنون جدی تر از همیشه با هدف و آرزوی رسیدن و لمس صحنه ی جشنواره فجر به کار هنری اش مشغول است.

در یک روز گرم در گپی صمیمانه با او هم کلام شدیم:

+ از خودتان بیشتر برایمان بگویید.
– علی علی اکبری متولد ۱۳۸۶ در ایلام هستم و کلاس دهم دبیرستان رو پشت سر گذاشتم. از حدود ۸ سالگی تئاتر و از ۱۴ سالگی کار سینما رو آغاز کردم. اولین بازی ام مربوط به سال ۹۶ میشه و اولین کارگردانیم هم در سال ۱۴۰۱ اتفاق افتاد و اولین کارگردانی فیلمم هم در سال ۱۴۰۲ بود.

+ اولین جرقه هنریت کجا کلید خورد؟
– من طبق استعدادی که داشتم و اونو در خودم به وضوح حس می کردم، در مدرسه به عنوان بازیگر تاتر انتخاب شدم. در ادامه هم با تشویق های استاد جعفر نورمحمدی به بازی در تئاتر به صورت جدی ترغیب شدم و به صورت حرفه ای هم از سال ۱۳۹۹ در انجمن تئاتر کارمو شروع کردم.

+ چه موضوعاتی در نمایش و فیلم برایت جذاب است؟
– در موضوعات نمایشنامه بیشتر از متون اجتماعی و کمدی و فانتزی کودک خوشم میاد و دوست دارم توی این زمینه ها بیشتر کار کنم.

+ الان وضعیت تئاتر ایلام رو چگونه می بینی؟
– به نظر خودم فتیله تئاتر پایین رفته و دیگه نایی نداره و باید تقویت بشه. سطحش هم نسبت به قبل خیلی پایین اومده و اصلا قابل قیاس با ادوار گذشته نیست. این رو به این خاطر میگم که من با چند تا کاری که از برخی کارگردانان ایلامی دیدم واقعا به نظرم تئاتر ما داره زمین می خوره،چون داریم از روند درستش خارج می شیم.

+ چه هنرمندانی الگوهای مدنظرت هستن؟
– در بحث الگوهام حقیقتا در زمینه های هنری اساتید خودم رو الگو قرار دادم. در تئاتر اساتیدم مثل علی شکری، محسن محمدیان شمالی و علیرضا آقایی که من رو با تئاتر آشنا کردند رو همیشه مد نظر دارم. در بحث سینمایی هم اساتیدم دکتر وحید اسلامی و حمیدرضا ارجمندی که من رو ترغیب به ساخت فیلم کردند رو الگوی خودم می دونم و به بودنشان افتخار می کنم.

+ به جز بازیگری و فیلم سازی دیگه چه استعدادی را در خودت کشف کردی؟
_ در بحث استعداد های دیگه می‌تونم بگم که علاقه خاصی به موسیقی دارم و عاشقشم و بعدش از شعر نوشتن و شعر خواندن هم لذت می برم و در خلوت خودم گاه گاهی برای شعر نوشتن دستی به قلم می برم.

+ در چه زمینه هایی بیشتر مطالعه داری؟
_ در بحث کتاب های غیر درسی معمولا یا کتاب های روانشناختی و شعر رو مطالعه میکنم یا سینمایی و تئاتر و در پاره ای اوقات هم به سراغ رمان های محبوب و پر فروش دنیا میرم.

+ هدف اصلی « علی علی اکبری» در تئاتر و سینما چیه؟
_ یکی از اهدافم در تئاتر رسیدن و لمس صحنه جشنواره فجر هست که امید دارم طی این دو سه سال با یاری دوستان و کمک اساتید بهش برسم.
و در بحث سینما امید دارم که بتونم سالی دو فیلم تولید و به جشنواره ها ارسال کنم.

+ از مسئولین هنری استان چه انتظاری داری؟
_ انتظارات ما از دست مسئولین استانی برنمیاد ولی امیدواریم که دستی برسونن و انجمن های سینما و تاتر رو مجهزتر کنن و بودجه ای اختصاص بدن که تماشاخانه غیر استاندارد استاد باسره تغییری بکنه و به حالت استاندارد دربیاد.

+ در این مدت فعالیت هنری چه فعالیت هایی انجام دادی؟
– خدا رو شکر طی سال های فعالیتم تونستم ۸ بار روی صحنه برم که ۴ تا از کارهام کار حرفه ای بوده و تونستم دو تئاتر رو کارگردانی کنم. الان هم در حال ساخت یک تئاتر جدید به نام «پس از چهل سال» هستیم که اگه توفیقی باشه اون رو به روی صحنه ببریم.

در بحث سینمایی هم شکر خدا تونستم دوتا کار کوتاه اجتماعی بسازم که در جشنواره فیلم و عکس بازخورد خوبی داشت و فیلمم به اسم «مرز کوچک» در جشنواره دانش آموزی برگزیده مرحله استانی شد و امیدوارم بتونم در مرحله کشوری هم مقامی کسب کنم. در بحث ساخت هم در تدارک ساخت دو فیلم ۱۰۰ ثانیه و کوتاه هستیم و به امید خدا اونا رو هم می سازیم و عرضه می کنیم.

+ در مورد ساخت فیلمات بیشتر توضیح بده:

– استارت فیلمهام با کمک حمیدرضا ارجمندی و محسن فولادی بود که شکر خدا تجربه خوبی بود. خیلی برای ساخت فیلم اول از لحاظ مالی در‌تنگنا بودم و سعی در بازسازیش دارم، ولی در کل ازش راضی بودم.
فیلم دومم هم با کمک محسن فولادی و علی حاجی زاده بود که شکر خدا در جشنواره آموزش و پرورش حائز رتبه شد.

+ یه خاطره شیرین هنری که خیلی دوس داری:

– یکی از بهترین خاطراتم رفتن روی صحنه با تئاتر «من گوسفند نیستم» به کارگردانی علی شکری بود که در یک مقطع زمانی سخت برای من رقم خورد، ولی با تمام اوصاف دلگرمی های اهورا خسروی و نرگس بختیاری که واقعا مثل خواهر برادر خودم هستن، باعث شد که اجرای خیلی خوبی برای خودم که اولین اجرای حرفه ایم بود داشته باشم.