اقدام فوری و عملی برای مقابله با بحران آلودگی هوا در کشور: از شعار به عمل *کبری فدائی

به گزارش نگاه اقتصاد، این واقعیت نه تنها نشان‌دهنده بحران جدی در سلامت عمومی است، بلکه زنگ خطری برای محیط زیست نیز به شمار می‌آید. آمارهای غیررسمی حاکی از مرگ سالانه حدود ۵۰ هزار نفر به دلیل آلودگی هوا هستند، که ضرورت اتخاذ اقدامات فوری و عملی را بیش از پیش نمایان می‌سازد.

عوامل مؤثر در آلودگی هوا:

وسایط نقلیه فرسوده:
تعداد زیادی از خودروها و موتورسیکلت‌ها فرسوده و آلاینده هستند که استانداردهای زیست‌محیطی را رعایت نمی‌کنند و به شدت در افزایش آلودگی نقش دارند.

استفاده از سوخت‌های آلاینده:
کارخانجات و مراکز صنعتی که هنوز از مازوت و دیگر سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند، به شدت به آلودگی هوا دامن می‌زنند.

عدم وجود سیستم حمل‌ونقل عمومی کارآمد:
نبود ناوگان حمل‌ونقل عمومی مناسب و پاک، مردم را به استفاده از خودروهای شخصی و موتورسیکلت‌ها وادار کرده که خود موجب افزایش آلودگی می‌شود.

شرایط نا مساعد زیست محیطی وجوی:
خشکسالی یکی از عمده ترین عوامل زیست محیطی حال حاضر در کشور است، بارش‌های کم، باعث ایجاد کانون های گرد و غبار به ویژه در مناطق جنوبی و غربی کشور می شود و این معضل به اکثر نقاط سرایت می‌کند و چه بسا کلان‌شهرهایی مانند تهران، اصفهان و.‌‌.. در کنار سایر آلودگی هایی که در بالا به آنها اشاره شد با این موضوع نیز سردر گریبانند، شایان ذکر است حل مشکل خاک آلودگی با توجه به منشأ آن درکشورهای همسایه نظیر عراق و…نیازمند تلاش و همت بین‌المللی جهت بیابان زدایی، مالچ پاشی و… است.

آمار نگران‌کننده:
آلودگی هوا، این قاتل خاموش، هر ساله ده‌ها هزار نفر را به کام مرگ می‌کشاند. بر اساس آمار رسمی، بیش از ۳۰ هزار نفر در ایران در سال گذشته به دلیل آلودگی هوا جان خود را از دست داده‌اند. این رقم از مجموع جان‌باختگان سوانح رانندگی و حوادث کار نیز بیشتر است. همچنین، بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، ایران در بین ۱۳۱ کشور با ایستگاه‌های سنجش آلاینده PM۲.۵، رتبه ۲۱ آلودگی را دارد.

راهکارهای عملی:
برای مقابله با بحران آلودگی هوا، نیازمند یک رویکرد جامع و عملی هستیم:

توسعه ناوگان حمل‌ونقل عمومی برقی:
شهرداری تهران باید با حمایت دولت و مجلس، گسترش ناوگان حمل‌ونقل عمومی برقی را در دستور کار قرار دهد.

جایگزینی وسایط نقلیه فرسوده:
دولت باید برنامه‌ای برای نوسازی وسایط نقلیه فرسوده تدوین کند و مردم را به خرید خودروهای برقی و هیبریدی تشویق کند.

استفاده از انرژی‌های پاک:
سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی، می‌تواند وابستگی به سوخت‌های فسیلی را کاهش دهد.

نظارت و مدیریت قوی:
دولت باید مدیران کارآمد را در حوزه محیط زیست منصوب کند و اختیارات دستگاه‌های متولی مانند سازمان محیط زیست را افزایش دهد.

حمایت قوه قضائیه و مقننه:
حمایت قوه قضائیه و مجلس از برنامه‌های کاهش آلودگی هوا ضروری است و باید قوانین لازم برای تسهیل این اقدامات تصویب شود.

در پایان باید گفت: آلودگی هوا یک بحران جدی است که نیازمند اقدام فوری و عملی است. با پرهیز از شعارزدگی و تمرکز بر عملگرایی، می‌توان گام‌های مؤثری در راستای بهبود کیفیت هوای کشور برداشت، این اقدامات نه تنها سلامت مردم را تضمین می‌کند بلکه آینده‌ای پایدارتر برای نسل‌های آینده فراهم خواهد کرد.