روز خبرنگار و روزهای پرنخوت دنیای خبرنگاری در ایلام ✍️حشمت اله کرمی نژاد

به گزارش نگاه اقتصاد، روزگاری نه چندان دور در همین استان ما روز خبرنگار دارای قرب و احترام و منزلت بسیاری بود.

روزگاری در روز خبرنگار دست کم یک همایشی برگزار می شد و در سالن ورودی به همایش دفتر و خودکار و کلاسوری نه بعنوان هدیه بلکه دست کم بخاطر گرامی داشت روز خبرنگار و یادگاری از این مناسبت برگزار می شد و جامعه خبرنگار استان در یک دورهمی مختصر از مصافحت و مصاحبت در کنار هم لذت برده و فرصتی فراهم می شد که از طریق یک تریبون دغدغه های خود را عنوان می کردند.

روزگاری بود که خبرنگاران در گرامیداشت این روز به اردویی می رفتند و در کنار خانواده شامی را در کنار هم خوش می گذراندند و با هم خوش و بش هایی را به خاطره ها می سپردند.

و روزگار پر رونق تری هم بود که جامعه خبرنگاری استان و البته اعضای هیئت مدیره خانه مطبوعات استان اینقدر انگیزه و دغدغه داشتند که به مناسبت روز خبرنگار با بهره گیری از قلم و دغدغه، اقدام به گردآوری و انتشار ویزه نامه به مناسبت روز خبر نگار می کردند و در سطح استان چنین ویژه نامه ی وزینی منتشر می شد.
حدود یک دهه هست که یک ویزه نامه که تصویر روی جلد آن ضمیمه این یادداشت است را که ویژه نامه گرامیداشت روز خبرنگار در استان ایلام است را بعنوان اثری ارزشمند نگه داشته و هر سال در روز خبرنگار صفحاتی از آن را مرور کرده و توآمان باهم از آن حسرت و لذت می برم.

آخرین مورد از این ویژه نامه ها که با عنوان «فوق العاده ۱۷ در ۱۷ » در ۱۷ مرداد ماه ۱۳۹۴ زمانی که محمد حسین شاوردی رئیس خانه مطبوعات استان بود منتشر شد حامی بیش از چهل یادداشت و مطلب ارزنده از خبرنگاران ایلامی بود که با دغدغه و ظرافت بسیاری نگاشته شده و در این ویزه نامه گردآوری و منتشر شد.

روز خبرنگار متأسفانه چند سالی است که دیگر فروغ و سرزنده بودن روزگاران گذشته را ندارد و به یک مناسبت بسیار عادی و روزمره تبدیل شده است که شاید از دلایل آن رکودها و دغدغه های بسیار مهم تری است که جامعه و به تبع آن قشر خبرنگار با آنها درگیر هستند. به امید روزهای پر رونق تر برای جامعه خبرنگاری و کاستن از حجم دغدغه هایی که بر جامعه ما سنگینی می کند.