دلتنگ این ” ۱۰ شب” می شوم

ایلام- داربستی حدود ۵۰متری که دور تا دور آنرا پارچه سیاه پوشانده، دیواره های داخلی اش با پرچم های یا حسین(ع) و کتیبه های متبرک به نام ائمه منقش و دو فرش قرمز رنگ با دور قاب چین گلدار کف آنرا پوشانده، مکان خدمت عاشقانه خانواده ای شده که ۱۰روز است خانه و زندگی دنیایی را رها و خادمی ارباب شهدا را در مسیر بلوار نبوت شهر ایلام انتخاب کرده اند.

به گزارش خبرنگار ایرنا، با همان داربست فضای جلوی موکب میز مانند درست شده، روی آن با پارچه مشکی پوشیده و سینی‌های چایی و ظرفهای قند سراسر آن چیده شده، بخش دیگری هم میز آهنی است که هیزم آتشش برای آب جوش کتری های سیاه دائم تقویت می شود.

گرمای هوا همزمان با چله خورشید کربلا هر لحظه‌ بیشتر و بیشتر می شود، اما خادمان این موکب که آنرا بنام حضرت رقیه(س) بنت الحسین(ع) برپا کرده اند بدون توجه به گرما در حال خادمی هستند.

به محض ورود به موکب چند تا خانم را می بینم که گوشه ای از فرش را پر کرده و دور تا دورشان نان و پنیر چیده شده، یکی تکه های پنیر را با دستی که با دستکش پوشانده داخل نان‌های یک اندازه می گذارد، یکی آنها را ساندویچی می پیچد و دیگری داخل نایلون‌ می گذارد.

جمعیت زائرانی که خسته از مرز مهران برگشته هرلحظه بیشتر می شود، خادمان موکب یک لحظه بیکار نیستند و مدام و پشت سر هم از زائران پذیرایی می کنند.

صاحب موکب حاج “محمد فتحی” است که با همسر و دو فرزند پسرش خادم امام حسین(ع) شده اند، عضو هیات امنای حسینیه محبان اهل بیت(ع) ایوان اما ساکن ایلام هستند که امسال برای نخستین بار و بر اساس نذری که برای امام حسین(ع) داشته اند، اقدام به راه اندازی موکب در مسیر بلوار نبوت بین میدان امام حسن(ع) و میدان رسانه کرده اند.

هم صحبت همسرش می شوم، خانمی بسیار خوشرو و شیرین سخن که به محض اینکه به او می گویم خبرنگارم پاسخ می دهد: معلوم است عاشق شغلت هستی که برای تهیه گزارش اینجا آمده ای.

علت خادمی آنها را می پرسم و او یک جمله پاسخ می دهد: عاشق امام حسین(ع) هستیم و این برای خادمی کافیست.

۱۰ روز است که خانوادگی اینجا هستیم، شب را برای خواب به خانه می روم ولی همسر و یکی از فرزندانم اینجا می مانند، طی ۱۰ روز گذشته در منزل خورش می‌پختم و با برنجی که همسر و مابقی اقوام و دوستانم در موکب تهیه می کرند از زائران در وعده های شام و ناهار به تعداد یک هزار پرس پذیرایی می کردیم، امروز جمعیت کمتر شده و میان وعده به زائران می دهیم.

تمام هزینه های موکب را خودمان پرداخت کرده ایم، زمین کشاورزی داریم و از محل درآمد سالیانه اش مبلغی را برای خدمات دهی به زائران امام‌حسین گذاشته ایم، خوشبختانه آنقدر پربرکت می شود که فراتر از آنچه پیش بینی کرده ایم خدمت می دهیم.

با چشمانم چرخی به موکب میزنم، مواد غذایی گوشه ای را پر کرده، از دبه های ۲۰ لیتری آبلیمو گرفته تا شکر، قند، ظروف یکبار مصرف، چایی و…، لابلای آنها حتی کارتن های لامپ می بینم که برای روشنایی موکب پیش بینی شده اند.

شماری از بانوان در حال مرتب کردن وسایل هستند، قاشق یکبار مصرفی روی زمین می افتد، همسر این موکبدار سریع تاکید می کند آنرا دور بیاندازند، مبادا با مابقی قاشق‌ها قاطی شده و موجب بیماری زائران شود.

فضا با کولر آبی برای استراحت زائران خنک می شود، نوحه خوانی و قرائت زیارت عاشورا فضای موکب را معنوی تر کرده، صاحب موکب که حاج فتحی است با نوای روضه ای که پخش می شود دستش بیکار نیست و آنرا به سینه می کوبد و زیر لب ذکر حسین(ع) را می گوید.

چقدر فضای اینجا دلنشین است، صحبتم با همسر این موکب دار که وکیل دادگستری است را ادامه می دهم، از او سوال میکنم که آیا تاثیر نظر امام حسین(ع) را در زندگی حس کرده ای و او می گوید: بی شک همینطور است، اگر اتفاق خاصی هم در نتیجه عشق به امام حسین(ع) در زندگیم نبینم اما بی شک هستند اتفاقات ناخوشایندی که ممکن بود برایم بیفتند اما ارباب مانع آن شده…

چقدر صحبتهایش به دلم‌می نشیند، چقدر حرف زدن با این عاشق حسینی مرا هم شیفته و عاشق تر ارباب می کند، چقدر عشق او و خانواده اش زلال است، حس حسادتم برآشفته می شود از این همه خدمتی که هرکسی می تواند داشته باشد، خدمتی که تنها یک چیز می خواهد و آنهم یک دل عاشق است.

کسی که می توانست با همین هزینه های موکب داری که بی شک کم نیست با خانواده راهی کربلا شده، در بهترین هتل اسکان یابد و ۱۰ روز به زیارت حرمین شریفین برود اما خادمی اباعبدالله(ع) در موکب که به نام فرزندش بوده انتخاب و ۱۰ روز است زیر گرمای هوا ی ۴۰ درجه ای، خادمی معشوقشان را انتخاب کرده اند.

آخرین ساعت‌های خدمت در این موکب است و خادمان براستی دلتنگ ۱۰ شب گذشته هستند.

این بانو ادامه می دهد: در کنار پذیرایی از زائران شبها در این موکب سفره صلوات هم داشتیم و دعای خیرمان را بدرقه راه سفر زائران می کردیم.

در مدت چند ساعتی که میهمان این موکب و اهل عاشق آن هستم آنقدر برایم لذت‌بخش است که گذر زمان را حس نمیکنم.

جمع عاشقانه را ترک می کنم و در مسیر برگشت تنها به عشق آنها فکر میکنم که پای در مسیر معرفت نهاده و به معنی واقعی فراتر از عشق طبیعی بوده و در اذهان خاکیان قابل تجسم نیست.

خادمانی که قرار آخرشان در اربعین امسال را خادمی ارباب زیر بیرق پرچم حسین(ع) دانستند.

به گزارش ایرنا، همزمان با اربعین حسینی فعالیت عمده موکب داران امروز به پایان می رسد.

در ایام اربعین امسال بیش از ۵۰۰موکب در استان فعالیت داشته که عمده آنها مردمی برپا شده و از زائران پذیرایی کردند./گزارش: آزاده خرم