چشم و هم چشمی یک رقابت ناسالم است

امروزه در میان بسیاری از خانواده ها پدیده چشم و هم چشمی غالب است و به وضوح خود را می نمایاند و در دنیای جدید یکی از مشکلاتی که اکثر خانواده‎ها با آن درگیرند و به‌نوعی هر کسی در زندگی خود آن‌را لمس کرده‎ است، رقابت ناسالمی به‌ نام چشم‎ و‎ هم‎چشمی است، این رقابت اکثرا در دوران کودکی و نوجوانی آغاز می‎شود و گاهاً برای همیشه ممکن است در فرد ریشه دوانده و از بین بردن آن دشوار باشد.

رقابت چشم و هم‌چشمی در میان خانواده ها و حتی در میان گروه های دوستان ریشه در رقابت ناسالم و الگوبرداری‌های نادرست دارد، در این میان فردی که دچار چشم و هم چشمی شده، گرفتار بیماری‌هایی چون حسادت، حسرت و اندوه و افسردگی می‌شود و گمان می‌کند که فقدان ثروت و کمبودهای مادی به معنای اهانت، پستی و خواری او هست، از این رو سعی می کند همواره زندگی دیگران را زیر نظر داشته باشدتا از قافله تغییرات جدید عقب نماند، این پدیده ناهنجار، رقابت و مسابقه در مادیات است، وگرنه مسابقه در معنویات و اخلاق و این‌که هر کسی در کار نیک و خیر شتاب کند و در انجام آن گوی سبقت را از دیگران برباید، بسیار کار پسندیده و اخلاقی است و خداوند در آیات زیادی آن‌را تشویق و ترغیب کرده و به‌عنوان یک ارزش معرفی کرده است.

چشم و هم‌چشمی بد از جمله پدیده‌های مذمومی است که در میان مردم به شکل گسترده وجود دارد و بیشتر افراد دست کم در زمانییا دوره ای اززندگی خود گرفتار این رفتار زشت شده اند، علاوه‌ بر آثار روحی و روانی فراونی که بر فرد می گذارد، باعث می شود هزینه گزافی از درآمد فرد صرف هزینه هایی شود که فقط به خاطر اینکه از شخصی دیگر خود را کمتر نبینیم، اصراف می شود و باعث می شود اولویت های مهم زندگی خود را فراموش کنیم و نیز از چیزی که خودمان دوست داریم لذت ببریم، دور بمانیم و فقط در پی آسیب به روح و روان خود باشیم،سر فصل های اساسی، چشم و هم‌چشمی بد در تظاهر، رقابت ناسالم، احساس خودکم بینی و کمبود، در امور مادی و ارضای آن به اشکال گوناگون یافت می‌شود.

چشم و هم چشمی بد، نوعی نقص و خود کم بینی در شخصیت شخص و کج فهمییا بینش نادرست در نگرش او است که حتی می‌تواند منجر به بیماری خطرناک روانی چون احساس افسردگی و نومیدی و بی‌اعتمادی شود.

متاسفانه اگر چشم و هم چشمی از نوع رقابت بد و ناسالم در خانواده‌ای وجود داشته باشد، کودکان این خانواده‌ها نیز دچار مشکلات عدیده ای می شوند، از آنجا که کودکان رفتار پدر و مادر را ملاک اعمال خود قرار می‌دهند، پدر و مادری که دچار چشم و هم‌چشمی بد و حسادت آمیزو خودکم بینی باشند، سبب بروز این پدیده در کودکان خود می‌شوند این پدر و مادر ها قدرت این ندارند که به کودک بیاموزند که درک واقعی، در دوست داشتن دیگران و از خود گذشتگی است، بلکه کودک از روی رفتار پدر و مادر به این نتیجه می‌رسد که تظاهر به اموری و گردآوری ثروت و مادیات و بها دادن به آن، ملاک برتری افراد انسانی است و این خود باعث آسیب های فراوانی به افراد جامعه و خود جامعه می شود، چرا که این کودکان فردا در قامت انسانی مدنی وارد اجتماع می شوند و چه بسا باعث بسیاری از نابسامانی‌ها هم در خود و در اطرافیانشان می شوند.