رنگ غربت آسمان در دومین شب قدر حرم ثامن الحجج (ع)

به گزارش ایرنا، روزها و شب ها، بستر رخدادها هستند، طلوع و غروب وقایع، در بخشی از زمان صورت می‏‌بندد و زمان و لحظه‌‏ها، هفته‌‏ها و ماه‏‌ها، سال ها و قرن ها، مخلوق خدا، مولود طبیعت، مرهون نظام جاری و حرکات موزون عالم است و به ظاهر هیچ فرقی میان آنها نیست. ولی قرآن کریم، همه ایام را یکسان نمی‏‌بیند. برخی از آنها را ایام مبارک و مقدس می‏‌داند که ماه رمضان و شب های قدر از جمله آنهاست.

در منظر قرآن، شب قدر، شب باارزش و پرفضیلت و با امور مهم و باعظمتی همراه است؛ همانند نزولِ اجمالی قرآن، پیدایش افاضات باطنی و فضای خاصّ معنوی، تقدیر و تعیین سرنوشت ها، تدبیر و برنامه ریزی ‏های جدید و نزول جبرئیل و فرشته‏‌ها.

شب قدر فرصتی است زرین و طلایی برای شستشوی آینه دل. شب قدر شبی که فقط یک شب و یک مراسم برای زنده نگاه داشتن هر ساعت آن نیست، شب استغاثه به بارگاه باریتعالی است که برکات و رحمت خود را نصیب همه موجودات و انسان ها کند و بهترین ها را برای بندگانش رقم بزند، شب راز و نیاز با خالقی است که به آسانی می‌بخشد و خان نعمتش چنان فراخ و گسترده است که یک شب تا صبح برای قدردانی از آنها کم است.

دومین شب قدر نیز با حضور گسترده زائران و مجاوران در صحن ها و رواق های حرم مطهر رضوی برگزار شد. عزاداران امام عدالت و پاکی علی (ع) جامه سیاه بر تن، قرآن بر دست و الغوث بر لب، دست دعا بر آسمان نیاز به سوی خالق بی نیاز بلند کردند و زمزمه می‌کردند، هر سحر ورد زبانی تو الهی العفو. ربِ شهر الرمضانی تو الهی العفو.

احیاگران این شب، در حالی که بر مظلومیت مولا علی (ع) گریستند، فریاد دادخواهی نفس سردادند و ملتمس پذیرش راز و نیازها شدند.

“الغوث الغوث؛ خلصنا من‌النار یا رب” فریاد، فریاد، ما را از آتش رها کن ای پروردگار، نوایی است که در شب قدر به گوش می‌رسید. دعاگویانی که با هر حاجتی به صاحب این ماه پناه آورده‌اند تا تقدیری به بهترین شکل ممکن برای سرنوشت آنان رقم بزند.

دعای جوشن کبیر فقط دعای رهایی از آتش نیست، نوای عشق بازی بنده ای با خدایی است که با تمام جلال و جبروتش، خود تا کنار سفره افطار و سحری روزه داران پایین می‌آورد و همنشین نان و نمک آنان می شود تا پاسخگوی الغوث‌های آنان برای وقت های بی قرار باشد.

در شبی که بهتر از هزار شب است و ذکرش بهتر از ذکر ارض و سما است، زمینیان به میهمانی غریب الغربا (ع) رفتند تا در خانه دوست، با “رب العالمین” انسی وصف ناشدنی گیرند، دیده به اشک تر کننده و جوشن خوان عشق شوند و فریادگوی «یا غیاث المستغیثین» شوند./ایرنا