برای این مادر دعا کنیم

آنقدر ذوق آمدن دخترشان را دارند که مادر روزهای نزدیک به زایمان بزرگترین سرگرمیش سرک کشیدن به کمد و دیدن لباس های نوزادش است قرار است چند روز آینده با امدن او زندگی سه نفره شان رنگی دیگر بگیرد.

روزهای آخر برای پدر ومادر خیلی کند می گذرد، با وجود اینکه چند ماه را برای آمدن اولین فرزند سپری کرده اند ولی روزهای آخر انگار دیرتر و خیلی سنگین گذر می‌کند.

سرانجام موعد فرا رسید و مادر به همراه همسر و خانواده برای تولد فرزند و پایان ماه ها انتظار شیرین راهی بیمارستان می شود، اما آنچه پیش بینی شده تحقق نمی یابد، بعد از تولد فرزند، مادر به‌ کرونا مبتلا می شود، همه برنامه ها به هم‌ میخورد و فرزند  دور از مادر نگه داشته می شود.

اینکه شیرین ترین و ماندگارترین لذت برای هر مادر نخستین دیدار با فرزند است را تنها یک مادر می تواند حس و درک کند، مادری که با وجود گذران ۹ ماه سختی و حمل فرزند در وجود خود و درد زایمان ولی همه را به امید در آغوش کشیدن فرزند به جان می خرد.

اما کرونا داستان این مادر را متفاوت از مابقی مادران کرده، چشم انتظاریش با ورود کرونا رقم می خورد و این ویروس مانع از لذت در آغوش کشیدن فرزند و شیر دادن به دخترش شده است.

با وجود اینکه ۱۴ روز از زایمان این مادر می گذرد ولی به جای اینکه در خانه در کنار فرزندش باشد به علت درگیری شدید ریه به کما رفته و در بخش آی سی یو بیمارستان بستری و نیازمند دعای مردم است.

این مادر و فرزندش تنها نمونه ای از هزاران وقایع دردناکی است که این روزها کرونا در زندگیهایمان رقم زده و موجب جدایی بسیاری از مادران و پدران از فرزندانشان و بی سرپرستی کودکان آنها شده است.

مصداق بارز دیگر کودک شش ساله اهل یکی از شهرستانهای استان است، فروردین ماه امسال مادر و برادرش بر اثر تصادف از دنیا می روند و او و پدرش از این حادثه جان سالم می برند.

در اواسط مردادماه پدر به کرونا مبتلا و به علت درگیری شدید در بیمارستان بستری می شود که سرانجام هفته گذشته چشم از دنیا فرو می بندد و رضا کوچولو به عنوان تنها بازمانده این خانواده اکنون نزد یکی از بستگانش نگهداری می شود.

تصور مصیبت هایی که کرونا برای این خانواده و کودکان رقم زده شاید سخت باشد اما واقعیتی است که کرونا این روزها لحظه به لحظه تلخ تر از دیروز برایمان رقم می زند.

اگرچه بسیاری از این خانواده ها را از نزدیک مشاهده نکرده ایم ولی بی شک به عنوان یک ایرانی هموطن شنیدن داستان تلخ زندگی آنها و یا دیدن تصاویر آنها برایمان تلخ و دردناک است.

این وقایع در حالی هر روز و هر لحظه در گوشه گوشه این مرز و بوم اتفاق می افتد که با وجود هشدار مسئولان بهداشت و درمان مبنی بر خطرناک بودن گونه دلتا ولی متاسفانه عادی انگاری کرونا از آغاز همه گیری این بیماری بیشتر و بیشتر شده است.

مردمی که با وجود برنامه ریزی مسئولان برای کنترل این ویروس نظیر تعطیلی شش روزه کشور و اعمال محدودیت ولی بجای تبعیت از هشدارها بار سفر می بندند و راهی مسافرت و تفریح می شوند.

همه بخوبی واقف هستیم که تعطیلی بازار با وجود اوضاع حاکم اقتصادی در کشور چه ضرری را به اصناف وارد می کند ولی مردم بی مسئولیتی خود را با رفتن به تفریح و دورهمی های خانوادگی نشان می دهند.

از طرفی با توجه به اینکه بر اساس اعلام وزارت بهداشت مهمترین عامل کنترل و شیوع کرونا واکسیناسیون عمومی بوده ولی برخی از مردم هنوز تمایلی به زدن واکسن ندارند.

با وجود تاکیدهای مسئولان بهداشت و درمان عادی انگاری کرونا روز به روز بین مردم بیشتر و نتیجه آن تنها در استان ایلام ثبت روزانه حدود ۳۰۰بیمار مبتلا، بستری بالای ۱۰۰ نفر و عزادار شدن روزانه سه تا هفت خانواده است که عزیزان خود را از دست می دهند.

به گزارش ایرنا، از مجموع ۱۲شهرستان استان ایلام سه شهرستان در وضعیت زرد و مابقی در وضعیت قرمز قرار دارند.

بر اساس اعلام مسولان اکنون نرخ رعایت پروتکل های بهداشتی به ۳۵ درصد کاهش یافته و عادی انگاری کرونا رواج یافته است./ایرنا