مجاهدت‌های دیروز، محنت‌های امروز

رزم آوران عزت آفرینی که با اعتلای پرچم پایندگی در دشت عطش، منزلت مکتب اسلام را بر افراشتند، کوه قلب جنگ آورانی جهادگر که با وسعت روح و توانی طاقت فرسا، دل هایی عاشق و اندیشه ای بلند برای اقامه عدل علوی، تاریخ تجاوزکاران را تباه و با الماس اشک ، افکار الهی و احساسات آسمانی، سطر سترگی در دفتر دوران خود ترسیم کردند.

این تاریخ سازان خط شکن، خِرقه خشوع بر دوش، پیاله دل را از آب خرابات پُر نموده ، مست باده عشق و شراب طهور، بر افسانه های احساس پشت پا زده و بر جهانداران جهانخوار یورش آورده و ایران و انقلاب را از استیلای بیگانگان نجان دادند.

ایثارگران، این سلحشوران ستم سوز، بی اعتنا به ملامتگران عافیت طلب روزگار و قاعدین زمان، تفنگ بر دوش ، نور در قلب و نارنجک در دست، سنگر به سنگر ، دشمن دنی را تعقیب و در جاری خون، از شرف و ناموس این آب و خاک پاسداری کردند و بدور از کِبر و ریا به کرانه های کبریایی خدا رسیدند.

آنان از زندگی خویش گذشتند تا دیگران زنده بمانند و زندگی کنند، چشم و دل و دیده خود را تقدیم جانان کردند تا چشمه حیات همنوعان جاری بماند، در مقابل تیر بلا ایستادند تا عدالت و امنیت در جامعه احیا شود.

آری، جمال جمیل ایثارگران تا همیشه ایام، حجت موجه ماست، آنان نه فقیه بودند و نه فیلسوف، اما حضور خدا در کردار و رفتارشان ساری و جاری بود که شوربختانه برخلاف توصیه های موکّد حضرت امام (ره) و عُرف حاکم بر تمامی نظام های سیاسی دنیا (که مقام سربازان و مرزدارانشان از نهایت عزت و احرام فوق العاده ای برخوردار است) اکنون کمتر کسی شاکر نعمت وجودشان است و در نهایت کم لطفی و کم توجهی در محاق محرومیت قرار دارند و در پیچ و خم های سخت زندگی دست و پنجه نرم می کنند.

آن جوانان پرشور دیروز که بجز خود، همه به نام آنان بکام‌ رسیدند، امروز به پیران بی رونق و گوشه نشین جامعه تبدیل شده اند که در کشاکش مشکلات متعدد بر گذشته باشکوه خویش غبطه می خورند و اشک اسف می ریزند.

عوارض بیماری های ناشی از جنگ تحمیلی، هزینه‌ های سنگین درمانی، محنت های پیری، مصیبت بزرگ‌نداری، فرزندان بیکار و پشت بخت و آسیب آزار دهنده تبعیض و فواصل تاسف بار اجتماعی ، آنها را اسیر عُزلت و احتیاج کرده است.

تبعیض و تفاوت ناروای بین جانبازان بالای ۲۵ درصد و زیر ۲۵ درصد مکافات کُشنده و بی عدالتی دیگری است‌ که این مردان میدان را به شدت آزار می دهد، یعنی هم اکنون صدها هزار مجاهد جانباز محجوب دوران جنگ تحمیلی با سوابق ممتد حضور در جبهه های جنگ و جهاد با هزاران مشکل روحی و روانی و مادی و معیشتی وجود دارد که فقط چون جانبازی آنان کمتر از ۲۵ درصد است، از هیچ مزایایی برخوردار نیستند.

متاسفانه در کمال تاسف همه روزه شاهد فوت غریبانه این سرمایه های معنوی بعلت‌ کهولت سن و بیماری در جای جای کشور هستیم.

این راویان حماسه ساز هشت سال دفاع مقدس در مقابل چشمان بی تفاوت بعضی مدیران جامعه وجودشان چون قالب یخ، آب می شود و راهی خانه خاک می گردنند بطوریکه اگر این مسیر ناصواب تداوم یابد، در سال های نه چندان دور، دیگر هیچ رزمنده ای پیدا نمی شودکه پاسخگوی نویسندگان، محققان و خبرنگاران در خصوص ماجراهای تلخ و شیرین جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران باشد.

بنابراین ضرورت دارد مسوولان، حاکمان و متولیان جامعه ایثارگری کشور قبل از انقراض این نسل نورانی ایثارگران، مرزداران، رزمندگان و جانبازان زیر ۲۵ درصد و آزادگان عزیز بمناسبت هفته دفاع مقدس یکبار برای همیشه قانون حمایت از ایثارگران را اصلاح و اجرا کنند زیرا که فردا بسیار دیر است و پس از مرگ سهراب، نوشدارو هیچ ارزشی نخواهد داشت./ایرنا