فروشندگان سیار و آرامشی که بر باد می رود *کورش سهرابی

ساعات کاری معین و محل مشخصی هم ندارند.برایشان هم مهم نیست که صدای گوشخراش بلندگوهایشان آرامش چه کسانی را و در چه مکان هایی و در چه ساعاتی از شبانه روز به هم می زند؛بیمارستان،مدارس،منازل مسکونی و اداری یا آموزشی.مهم فروختن اجناس داخل وانت از جمله ماهی،میوه،سیب زمینی و پیاز و… و یا خرید آهن قراضه،فلزات اسقاطی،اثاثیه کهنه،نان خشک و هر چیزی که قابل خریدن باشد است به قیمت سلب آسایش و آرامش مردم. شهروندانی که می خواهند دمی بیاسایند و یا بیمارانی که نیاز به سکوت و آرامش دارند.فروشندگان سیار موضوع جدیدی نیست و سال های متمادی است که با زندگی شهرنشینان عجین شده و به نظر می رسد که بایستی به طور ناخواسته و اجباراً آن را پذیرفت.صدای ناشی از فعالیت این دسته از فروشندگان می تواند سبب بروز آلودگی های صوتی آزار دهنده باشد لذا کنترل این نوع آلودگی به دلایل گوناگون الزامی می باشد.صدای بسیاری از این فروشندگان به حدی آزار دهنده است که انسان مجبور می شود گوش هایش را بگیرد و حتی از داخل منزل هم قابل تحمل نیست.در مواردی هم دیده می شود که تعدادی از این فروشندگان در تاریکی شب اقدام به فروش اجناسشان می کنند.هر چند ممکن است چنین به نظر برسد که قیمت فروش این نوع فروشندگان کمتر از قیمت فروشندگان رسمی و مجاز باشد که در بیشتر موارد موجب متضرر شدن کسانی می شود که مالیات و عوارض می پردازند،اما نبایستی کمیت را فدای کیفیت کرد زیرا این امکان هم وجود دارد که به دلیل پنهان ماندن از دید نهادهای نظارتی،اقدام به سوء استفاده از شهروندان نمایند؛از جمله فروش مواد غذایی و خوراکی تاریخ مصرف گذشته،فروش میوه به صورت مخلوط و پلاسیده،کالاهای قاچاق و غیر استاندارد و تقلبی که سلامت مردم را نشانه گرفته اند.توقف این فروشندگان در مبادی ورودی و خروجی شهر هم موجب ازدحام مردم و ترافیک می شود که خطرات خود را به همراه دارد.کمتر کسی پیدا می شود که از خرید کالایی با قیمت مناسب ناراضی باشد اما شناختن فردی که کالایی به ما می فروشد دارای اهمیت زیادی است .به عنوان نمونه لباس های کهنه و دست چندمی که توسط این افراد به فروش می رسد،مردم را در معرض خطرات بهداشتی قرار می دهد زیرا به گفتۀ متخصصان پوست،این لباس ها ممکن است آلوده به کنه و شپش باشند و همچنین حامل برخی انواع مواد شیمیایی و حتی باکتری های بیماری زا.این موضوع در خصوص مواد غذایی دارای اهمیت بیشتری است زیرا با سلامت مردم سر و کار دارد و در صورت بروز مشکل نمی توان فروشنده را شناسایی کرد. برای ساماندهی این قشر از فروشندگان می توان با اختصاص دادن جایگاهی از سوی شهرداری و حتی ایجاد یک صنف مستقل برای این نوع فعالیت ها،بر فعالیت آنان نظارت داشت و به داشتن شهری زیبا کمک کرد.