تاریخ انتشار : یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ - ۱۸:۲۰

از لابلای زخم های زمین * فرشته قاسمیان

از لابلای زخم های زمین    * فرشته قاسمیان
نگاه اقتصاد

 

فصل بهار با تمام زیبایهایش آغاز شده و هر روز طبیعت زیباتر و آهنگی دلنشین تر ساز می کند، از هر جایی آواز زیبای پرندگان مختلف به گوش می رسد، حتی در میان ساختمان های بلندمرتبه و در شهر های شلوغ و پر جمعیت هم آوای پرندگان به گوش می رسد.

گیاهان و رستنی ها هر جایی باشند رشد خود را آغاز می کنند حتی در فضا های کوچک و دور از دسترس، اگر به دقت به اطرافمان نگاه کنیم این زیبایهای کوچک را به وفور مشاهده می کنیم، بی خود نیست که سرخپوستان معتقد بودند که در آغاز فصل بهار و پایان زمستان باید با احتیاط گام برداشت چرا که مادر زمین باردار است، منظور از این جمله ی زیبا اینست دانه ها و هسته های درختان و گیاهان در آغاز بهار در دل زمین جوانه زده اند و کم کم سر بر می آورند، پس مواظب گامهایمان باشیم، طبیعت بهاری همواره مواهب خدادادی بیشماری را به ما تقدیم می کند از گیاهان دارویی گرفته تا سر سبزی، طروات و نشاط زندگی، اما تعداد کمی از ما انسانها قدر دان این مواهب هستیم، به جز ما کسان دیگری هم در این سیاره خاکی حق حیات دارند، اما ما این حق مسلم را از آنها گرفتیم، حیوانات بی گناه را به خاطر جهل و نااگاهی کشتیم، هر روز زیستگاهشان را تخریب می کنیم، گیاهانی که منبع تغذیه است برای این جانداران، هر روز در نابودی آنها می کوشیم، به طوری که صندوق جهانی حیات وحش از ۵ عامل تاثیر گذار همانند، تخریب زیستگاه‌ها تغییر کاربری اراضی، قاچاق حیات وحش، ورود  گونه های مهاجم به زیستگاه های طبیعی، انواع آلودگی های طبیعی و تغییر از آن به عنوان عوامل تهدید حیات وحش نام می‌برد و نیز مصرف بی رویه خیلی از گیاهان دارویی باعث می شود تا نسل آینده این گیاهان خدادادی را نه تنها از یاد ببرند بلکه رویش چنین گیاهی در سالهای نه چندان دور برای آنها مانند خیالی واهی به نظر برسد، به یاد دارم در زمان کودکیم دشتی پر از شقایق های وحشی همواره در اردیبهشت ماه در کوههای محل زندگیم می روییدکه هر چه از زیبایی آن دشت و گلهایش بنویسم باز نمی توانم حق مطلب را ادا کنم، اما هر قت به آن منطقه می روم نه تنها هیچ اثری از آن شقایق ها نیست بلکه دشت سرسبز کودکیم به بیابانی خشک تبدیل شدهاست، باابراز تأسف باید گفت که این اتفاق تلخ برای نسل من هم افتاده وتداوم خواهد داشت، چرا که طبق صحبت های پدر ومادرم قبلا چشمه سارها بیشمار بودند، آوای وحش به وفور فراوان وبی اندازه زیبا تر بوده، چون تعداد حیوانات و پرندگان بیشتر بود، من وقتی این صحبت ها را می شنوم بسیار قبطه میخورم، متاسفانه این داستان برای نسل های بعدی هم ادامه دارد.

کاش همه ما بدانیم و به این آگاهی دست پیدا کنیم که زمین فقط برای ما آفریده نشده و فقط ما مالک آن نیستیم، حیوانات بیشماری هستند که به دست بشر نابود شدند فقط به خاطر حرص و طمع و جهل بشر، ما هیچ وقت نمی دانیم که زندگی همه جانداران در روی کره ی زمین به هم گره خورده و نابودی هر کدام از اعضا به نابودی همه مجموعه منتهی می شود، همونطور که دانشمندان گفته اند اگر روزی زنبور عسل در زمین منقرض شود تمام حیات به یکباره نابود می شود، کاش فقط چند ثانیه به این فکر کنیم که موجودی به این کوچکی چقدر در حیات روی کره ی زمین نقش مهمی دارد و ما در مقابل غذای این موجود پر تلاش که همون گلها و گیاهان معطر است را از بین می بریم و روز به روز هم بر شدتش می افزاییم.

اگر خوب دقت کنیم هر کدام از موجودات روی زمین در اکوسیستم و حیات نقش موثری دارند، بجز ما انسانها، فقط برای منافع شخصی خودمان و البته حرص، طمع بیشتر کمر به نابودی تمامی چرخه ها و در نهایت نابودی همه گونه ها روی زمین بسته ایم، کاش با گونه های دیگر مهربان تر بودیم، کاش به جای حرص و طمع کمی درک و شعورمان بیشتر بود.

تصور کنیم جای ما و دیگر جانداران روی کره ی زمین عوض میشد، چه اتفاق می افتاد؟ به نظرم گونه های دیگر با ما مهربان تر بودند چون آنهای به اقتضای طبیعتشان با ما رفتار می کردند اما ما به اقتضای منفعتمان و طمع بیشتر،کاش ما انسانها در همان دوران کودکیمان می ماندیم، زمینی پر از کودکانی که با گونه های دیگر مهربان تر بودند، کاش زودتر بفهمیم زمین فقط مال ما نیست، گونه های دیگر هم حق حیات دارند و طبیعت با وجود آنها زیباتر و آرامش دهنده است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.