تابلوی معاملات بازیکنان ورزشی در بازار سرمایه

عدم شفافیت، رانت و فساد از جمله عباراتی است که همواره در فضای اقتصاد ورزشی شنیده می‌شود. علی‌رغم تلاش‌های صورت گرفته در این حوزه، قلمرو اقتصاد ورزشی کشور نیازمند شفافیت، رقابت و کارایی اطلاعات است. یکی از مشکلات اقتصاد ورزشی عدم شفافیت در هزینه نقل و انتقال بازیکنان است. اگر چه مکانیزم‌های مثل قانون سقف هزینه باشگاه‌ها، ثبت قراردادها در سازمان لیگ، تشکیل کمیته صیانت و بازرسی لیگ وجود دارد، ولی هنوز نتوانسته شائبه عدم شفافیت را در جامعه برطرف نماید.

پایگاه خبری تحلیلی نگاه اقتصاد (www.negaheghtesad.ir)

اگر تمامی نقل و انتقال بازیکنان رشته‌های ورزشی در بازار سرمایه صورت پذیرد، سرمایه‌گذاری در محیط آرام و با شفافیت اطلاعاتی و حذف هرگونه شائبه به منظور حفظ حقوق سرمایه‌گذاران ایجاد خواهد شد. در این ساز و کار فرد بازیکن به عنوان یک انسان ارزشیابی نخواهد شد، بلکه به قابلیت هر بازیکن ورزشی یک نماد معاملاتی اختصاص داده خواهد شد و ارزشی که بازیکن مزبور در میادین ورزشی به نمایش می‌گذارد توسط بازار قیمت‌گذاری می‌شود. مثلاً بازیکنی که در خط حمله فعالیت می‌کند با انجام بازی قابل قبول و زدن گل در بازی، نماد معاملاتی وی با افزایش قیمت همواره خواهد بود.

این امر برای تمامی رشته‌های ورزشی در پست‌های مختلف قابل تسری است. نکته قابل توجه آنکه در فصل‌هایی که نقل و انتقال بازیکن انجام می‌شود صرفاً باشگاهی که کنترل مدیریتی نماد بازیکنان را در اختیار دارند می‌توانند آن بازیکن را در تیم خود استفاده کنند. به عبارت دیگر در این سازوکار نیازی نیست یک باشگاه ۱۰۰ درصد از ارزش نماد یک بازیکن را تحت تملک داشته باشد. مثلاً در صورت داشتن ۵۰ درصد بعلاوه یک سهم، خواهد توانست بازیکن مزبور را به تیم خود دعوت نماید. در این بین هواداران بازیکن، طرفداران ورزش، سرمایه‌گذاران و سایر باشگاه‌ها می‌توانند دارنده مابقی سهم نماد آن بازیکن شوند و از عملکرد فرد مزبور در میادین ورزشی منافع کسب کنند. به عبارت دیگر، تعیین ارزش بازار هر نماد ورزشی بر اساس قانون عرضه و تقاضا و مبتنی بر چشم‌انداز فعالیت بازیکن در آینده و ارزیابی عملکرد وی خواهد بود. این امر سبب جمع‌آوری سرمایه‌های جزئی و پراکنده و انباشت آن در حوزه ورزش خواهد شد. از آنجا که در بازار سرمایه تعداد زیاد خریدار و فروشنده وجود دارد، آزادی ورود و خروج از بازار به همراه افزایش درجه نقدشوندگی به تخصیص مطلوب منابع در نمادهای خاص ورزشی و حفظ تعادل اقتصادی کمک می‌کند.

فراهم نمودن توزیع عادلانه نقدینگی از طریق گسترش مالکیت عمومی و ایجاد احساس مشارکت عمومی از دیگر اهداف این پیشنهاد است. ایجاد نمادهای مزبور سبب افزایش اعتبار داخلی و خارجی در بازارهای مالی و فدراسیون‌های بین‌المللی خواهد شد. از دیگر مزایای این سازوکار، افزایش کارایی در هزینه‌های عملیاتی و توسعه مالی باشگاه‌های ورزشی و برخورداری از معافیت مالیاتی خواهد بود. ارتقای فرهنگ سرمایه‌گذاری، ترویج ورزش، کمک به سلامت و نشاط جامعه از امتیازات این پیشنهاد محسوب می‌شود./با اقتصاد